ผมยังจำคำพูดของเจ้าพนักงานขายตั๋วที่สถานีเชียงใหม่ได้ดีว่า เดี๋ยวนี้ไม่มีชั้น ๓ ในรถไฟขบวนอื่น ถ้าอยากจะขึ้นชั้น ๓ ก็ต้องขบวนรถบริการสังคมเท่านั้น...
ออกจากสถานีห้างฉัตร... ไปจอดที่สถานี "นครลำปาง"
แล้วก็สถานีหนองวัวเฒ่า...
ทุกครั้งที่ผ่านสถานีแม่เมาะ ภาพตอนเป็นเด็กก็ผุดขึ้นมาในสมอง เด็กชายคนหนึ่งเรียนจบชั้นประถม ๒ จากโรงเรียนประสาทวิทยาอนุชน ท่าพระ อ่านป้ายสถานีด้วยเสียงดังว่า "แม่เหมาะ"
จากแม่จางไปปางป๋วย...
ที่พักผู้โดยสารสวย ๆ ต้องที่สถานีบ้านปิน...
ถึงเด่นชัย ผมบอกตัวเองว่าคราวหน้าคงมีโอกาสได้ลงที่สถานีนี้ แล้วปั่นจักรยานไปแพร่...
รถไฟไปจอดที่ไร่เกล็ดดาว รู้สึกแปลกใจที่รีสอร์ทของใครคนหนึ่งสามารถทำให้การรถไฟอนุมัติให้ขบวนรถจอดที่นี่เหมือนกับเป็นสถานีย่อยอีกสถานี...ผมคิดเลยไปไกลว่าคงไม่พ้นนักการเมือง เหมือนกับที่ผมเคยไปเห็นรีสอร์ทหรูบนพื้นที่ป่าบนเส้นทางไปจังหวัดเชียงราย นักการเมืองทั้งนั้นที่ไปครอบครอง ไม่ว่าพรรคไหน เจ้าสัวคนดังก็ไปสุมหัวกันอยู่ที่นั่น จะอยู่ในเขตป่าสงวนหรือเปล่า?..ผมไม่รู้!
ชาวบ้านธรรมดา ๆ อย่างผม...ก็ได้แต่นั่งรถชั้น ๓ ผ่านไป!
จากสถานี "ปางต้นผึ้ง" ถึงสถานี "บ้านด่าน"
จอดที่สถานี "ศิลาอาสน์" นานหน่อย...
ก่อนที่ผมกับเจ้า Coyote จะไปลงที่สถานี "อุตรดิตถ์"....
หิ้วกระเป๋าจักรยานลงมาวางที่เก้าอี้ยาวบนชานชาลาสถานีแล้วถ่ายภาพไว้ ๑ บาน....
ได้เวลาของการผจญภัยในอุตรดิตถ์แล้ว!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น