จากภาพถ่ายดาวเทียมที่ผมนำมาให้เพื่อน ๆ ดูต่อไปนี้ จะเห็นท่าเทียบเรือที่ผมเล่าให้ฟังเมื่อตอนที่แล้ว...
นั่นแหละครับ เรือช้าจากมัณฑะเลย์ไปเทียบให้ผมขึ้นฝั่งตอนกลางคืน เพื่อน ๆ เห็นไม้กระดานยาว ๆ ที่พาดไปยังฝั่งมั้ยครับ? ลองจินตนาการดูสิว่าเมื่อขึ้นไปยืนอยู่บนนั้น แล้วมองเห็นแต่ความมืดรอบตัว จะรู้สึกเช่นไรบ้าง?
เรื่องของเรื่องคือ ผมไม่รู้มาก่อนว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงจุดที่เรือจอดส่งผู้โดยสาร ทุกทีเรือช้าจากมัณฑะเลย์เคยไปจอดพักค้างคืนที่ท่าใกล้ ๆ กับ Mya Yatanar Inn (2) แต่หลังจากน้ำท่วมครั้งใหญ่ ปรากฏว่าสายน้ำเปลี่ยนไป เกิดมีผืนดินกว้างใหญ่ (3) ขึ้นมาแทนลำน้ำ...ดังที่เห็นในภาพ
เมื่อเป็นเช่นนั้น เรือก็ต้องเปลี่ยนไปส่งผู้โดยสารที่ริมฝั่ง (1) ซึ่งอยู่เลยสะพานพะโคะคุไป...
ท่าเรือใหม่ (1) กับท่าเรือเก่า (2) มันห่างกันมากแค่ไหนเพื่อน ๆ ลองดุสิครับ! ข้อมูลก็ไม่มีบอกในอินเทอร์เน็ตให้รู้ล่วงหน้า แล้วผมก็ดันอยากจะลงที่พะโคะคุ ในขณะที่คนอื่นเค้านั่งเรือเลยไปพุกามกันหมด จึงต้องเจอกับเหตุการณ์ตื่นเต้นอย่างนี้แหละ!!
ผมแบกเป้เดินขึ้นเนินไปยังร้านเล็ก ๆ (4) ลักษณะคล้ายกับซุ้มขายของ มีผู้หญิงพม่าอยู่ที่นั่นแต่พูดกันไม่รู้เรื่องเลย จนปัญญาเข้าผมก็หันไปยังฝั่งตรงข้ามซึ่งมีบ้านอยู่หลังหนึ่ง (5) ลักษณะคล้ายจะเป็นร้านเหล้า หรืออาจจะเป็นที่พบปะของนักเที่ยวกลางคืน ผมเห็นกระเทยแต่งหน้าทาปากนั่งอยู่หลายคน บรรยากาศไม่ต่างกับร้านเหล้าที่มีผู้หญิงนั่งดริ้งค์ในบ้านเรา ผมเข้าไปถามถึง Mya Yatanar Inn แต่ก็ไม่มีใครรู้เรื่อง!
ตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้ความจริงว่ากำลังอยู่ไกลจาก Mya Yatanar Inn เกือบครึ่งค่อนเมือง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น