๕ โมงเย็น! หลังจากฝ่าลมหนาวแอ่ว “วัดบ้านทิว” เวียงภูคา ผมก็เดินลงเนิน…
ผมบันทึกไว้ว่า…
เดินลงจากวัด ได้ยินเสียงเรียกทางซ้ายมือ เป็นผู้สาวลาวคนที่นั่งรถมาด้วยกัน…ให้เข้าไปเยี่ยมบ้าน – เข้าไปนั่ง ทักทายสะบายดี คุยกันที่ใกล้ ๆ เตาไฟต้มน้ำอาบให้เด็ก ๆ คุณพ่อหั่นผักให้หมู…
ที่เห็นสวมเสื้อสีชมพูคือน้องสาว เธอกำลังจะอาบน้ำให้ลูก โดยใช้น้ำร้อนที่ต้มผสมกับน้ำเย็นตักขึ้นจากบ่อ คุณพ่อกำลังหั่นผักเลี้ยงหมูอยู่ข้างหลัง ผมถามว่าหมูตัวสีขาวหรือสีดำ คำตอบคือ “สีดำ”….
แหกตา (ถ่ายรูป) ลูกชายของสาวเจ้าไว้อีก ๑ บาน ในอนาคตอาจได้พริ้นท์แล้วส่งไปให้….
คุยกันได้พักใหญ่ พอได้ยินว่ามีตลาด (3) อยู่ไม่ไกล…ผมก็ถือโอกาสร่ำลาแล้วเดินออกจากบ้านลาว (1) มุ่งสู่ถนนหลวง หยุดบันทึกภาพถนนและบ้านเรือนทางด้านข้างไว้ด้วย….
ผมข้ามถนนแล้วเดินไปยังเส้นทางสู่ตลาด (ในแผนที่เขียนว่า Morning Market) ตรงมุมมีป้ายชี้ทางไปธนาคารส่งเสริมกสิกรรม (2)….
เดินไปอีก ๒๐ เมตรก็ถึง….
ด้านซ้ายมือ…ผมเห็นอาคารร้านค้าชั้นบนกำลังก่อสร้าง เย็นมากแล้วแต่ช่างยังคงนั่งอยู่บนหลังคา จะทำงานจนมืดค่ำเลยหรือเนี่ย?
ข้างหน้าคือ “กาดแลง” (3) จุดหมายสุดท้ายสำหรับการฝ่าลมหนาวแอ่วลาวเหนือในวันนี้! หลังจากดื่มกาแฟร้อน ๑ แก้วที่เมืองสิง ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้กินอะไรอีกเลย แปลกแท้ ๆ ที่ไม่รู้สึกหิว…แถมยังเดินเที่ยวได้อีกไกลโข!!
เดี๋ยวต้องไปดูที่ตลาดว่ามีอะไรกินบ้าง?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น