ตามความเห็นของผม “เมืองลอง” เมืองเล็ก ๆ น่าจะเป็นแค่เพียงทางผ่านของนักเดินทางระหว่างเชียงกก-เมืองสิง
ผมมาเมืองลองเพื่อหาทางไปเชียงกก มิได้ตั้งความหวังไว้สูงว่าจะต้องหารถไปเชียงกกให้ได้ การนั่งเรือไปยังเมืองมอมหรือบ้านห้วยทรายเป็นตำนานการเดินทางในช่วงก่อนเกิดฆาตกรรม ๑๓ ลูกเรือจีนเมื่อเดือนตุลาคม ๒๕๕๔ หลังจากนั้นการเดินทางด้วยเรือมาขึ้นฝั่งที่เชียงกกก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป ผมตระหนักดีว่าถ้าเดินทางไปถึงเชียงกกแล้ว ยังจะต้องเสี่ยงกับการหาเรือไม่ได้อีก ผมเกลียดคนเอารัดเอาเปรียบและคนฉวยโอกาส ถ้าไม่พบเจอได้ก็จะเป็นการดี! ๑๒.๑๐ น. ผมเดินแบกเป้จากท่ารถถึงทางแยก….
ตรงไปข้างหน้าเป็นเส้นทางไปเชียงกก ถ้าเลี้ยวขวาก็ไปตลาด (กรุณาดูแผนที่ต่อไปนี้)….
เห็นธนาคารอยู่หน้าตลาด…
เงินลาวในกระเป๋ามีจำกัดจริง ๆ เพื่อความสบายใจ…น่าจะแลกเพิ่มไว้อีกหน่อย
ผมยู้ประตูเข้าไป ในธนาคารมีพนักงานแค่ ๒ คน เป็นชาย ๑ (น่าจะเป็นผู้จัดการ) และหญิงอีก ๑ เธอนำแบงค์พันของผมไปเข้าเครื่องตรวจสอบธนบัตร ผ่านครับ! ด้วยอัตรา ๑ บาท = ๒๔๖ กีบ ผมได้เงินลาวมา ๒๔๖,๐๐๐ กีบ ออกจากธนาคาร ผมเดินเข้าไปดูในตลาดเมืองลอง…
ตลาดเงียบเหงาสุด ๆ…
ออกจากตลาด…. ผมเดินไปหยุดอยู่หน้าโรงพยาบาล
กวาดสายตาไปบนถนนราดยางสั้น ๆ ไม่เห็นอะไรน่าสนใจ แต่ผมก็ยังจะคิดหาที่พักในเมืองลอง
เห็นป้ายโฆษณามีเฮือนพักเปิดใหม่ซึ่งอยู่ไม่ไกล….ผมเดินไปสอบถามทันที
ชื่อ “เฮือนพักเฮงโฮม” เค้าคิดค่าพักคืนละ ๖๐,๐๐๐ กีบ แหม! แพงกว่าที่คิดไว้ ถ้าสัก ๕๐ พัน ผมคงจะตัดสินใจพัก แต่ไม่เป็นไร ขอเดินเที่ยวก่อนดีกว่า…
ทางหลวงที่เห็นจะนำผมไปยังเชียงกก ซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะได้ไปหรือไม่!
นั่นคงศาลาว่าการ! Tourist Information ก็อยู่แถวนั้น…
ฐานะดีขึ้น มีรถยนต์แล้ว ก็ต้องสร้างบ้านใหม่…
นอกจากวัดหลวงป่าขามและเจดีย์… เมืองลองมีแค่นี้เอง! แล้วพรุ่งนี้จะมีรถไปเชียงกกหรือเปล่า? ผมเริ่มไม่แน่ใจในแผนการที่วางไว้!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น