วันอาทิตย์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

FB Trip ไปเชียงแสน – บทสุดท้าย

ถเมล์เขียววิ่งจากเชียงแสน ผ่านแม่จัน เข้าสถานีขนส่งเชียงราย ๑ และเชียงราย ๒ ต่อไปยังพานและแม่ใจ...

ในที่สุดรถโดยสารปรับอากาศ Green Bus ก็วิ่งถึงสถานีขนส่งพะเยา ผมได้ยินคนขับบอกว่าเสียเวลาไปประมาณครึ่งชั่วโมง!! ขณะที่นั่งรถมา…ผมหวังว่าเมื่อถึงพะเยาอาจจะพอมีที่ว่างให้ผมได้นั่งต่อไปลงที่ลำปาง แต่พอรถเข้าสู่สถานีขนส่งพะเยา…ก็ไม่สนใจอีกต่อไป ผมรีบลงจากรถไปขอนำกระเป๋าบรรจุเจ้า Coyote ออกจากใต้ท้องรถ ทีแรกเปิดดูด้านซ้าย อ้าว…ไม่ยักมี ต้องอ้อมไปด้านขวา เห็นกระเป๋าถูกเหวี่ยงข้ามมาอยู่ด้านนี้แบบไม่สนใจใยดี ไม่มีเวลาตรวจสอบ ตาแก่เมืองรถม้ารีบดึงกระเป๋าออกจากใต้ท้องรถทันที

ณ ชานชาลาติดกัน ผมเห็นเมล์เขียวแบบธรรมดาสายแม่สาย-เชียงใหม่จอดอยู่ นั่นแหละที่ผมเคยนั่งจากลำปางไปเชียงใหม่บ่อย ๆ ชายคนหนึ่งนั่งจำหน่ายตั๋วอยู่ที่โต๊ะ ผมรี่เข้าไปซื้อตั๋วทันที! ค่าโดยสาร ๗๑ บาท!

คนขายตั๋วฉีกตั๋วให้ แล้วบอกผมให้นำกระเป๋าขึ้นไปไว้บนรถได้เลย…

ผมยกกระเป๋าขึ้นทางประตูหลัง ชายคนที่นั่งอยู่ข้างประตูเอื้อมมือมาช่วยดึง ในที่สุดเจ้า Coyote ก็ได้ขึ้นไปนอนพักรวมอยู่กับสัมภาระอื่น ๆ ตรงที่ว่างหลังเบาะ…

หย่อนก้นลงบนที่นั่งแถวหลังได้ไม่กี่อึดใจ…รถก็ถอยหลัง แล้วเคลื่อนออกจากสถานีขนส่งพะเยา หุหุ ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิด… ผมคงพลาดรถคันนี้แล้ว!! กระเป๋า (รู้สึกว่าจะคุ้น ๆ หน้า) เดินมาตรวจตั๋ว

ถ่ายรูปสภาพของรถเมล์เขียวไว้อีก ๒-๓ บาน ก่อนที่จะเก็บกล้องใส่กระเป๋ากางเกง…

รถวิ่งผ่านอำเภองาว หยุดจอดรับส่งผู้โดยสารไปเรื่อย ๆ   “ขวัญใจคนจน” ก็เป็นอย่างนี้แหละ จะขึ้นลงตรงไหนก็บอก คนขับจัดให้อย่างใจเย็น ไม่มีการบ่นหรือแสดงอาการหงุดหงิดใด ๆ ผมไม่รู้สึกร้อนรนแม้แต่น้อย จะถึงก็ช่าง...ไม่ถึงก็ช่าง นั่งกินลมลูกเดียว (มีฝุ่นผสมด้วยเล็กน้อย)  ประมาณบ่าย ๓ โมงกว่า…เจ้าเมล์เขียวก็เลี้ยวเข้าจอดที่สถานีขนส่งลำปาง ผมหิ้วกระเป๋าจักรยานลงจากรถ พาไปที่ข้างชานชาลา รูดซิปเปิดกระเป๋านำเจ้า Coyote ออกมาประกอบเป็นจักรยานที่พร้อมจะพาผมเดินทางกลับบ้าน  (ใช้เวลานานนิดนึงเพราะมีปัญหาเรื่องความฝืดตอนปรับความสูงของอาน) ประกอบเสร็จ...ผมก็พับกระเป๋าจักรยานม้วนใส่ใน backpack สะพายขึ้นหลังแล้วปั่นออกจากสถานีขนส่งทันที!  ได้เห็นสายตาหลายคู่จ้องจับในขณะที่ผมประกอบจักรยานแล้วขี่ออกมา… ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดอย่างไรกับตาแก่เดินทางด้วยจักรยานพับคันเล็ก ๆ

FB Trip จบลงแล้วด้วยความสุข ในจินตนาการผมแว่วเสียงฝรั่งออสซี่ที่วิจารณ์ผมใน youth hostel บนเกาะปีนังว่า “You’re an unusual Thai!”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น