รถเมล์เขียววิ่งจากเชียงแสน ผ่านแม่จัน เข้าสถานีขนส่งเชียงราย ๑ และเชียงราย ๒ ต่อไปยังพานและแม่ใจ...
ในที่สุดรถโดยสารปรับอากาศ Green Bus
ก็วิ่งถึงสถานีขนส่งพะเยา ผมได้ยินคนขับบอกว่าเสียเวลาไปประมาณครึ่งชั่วโมง!! ขณะที่นั่งรถมา…ผมหวังว่าเมื่อถึงพะเยาอาจจะพอมีที่ว่างให้ผมได้นั่งต่อไปลงที่ลำปาง แต่พอรถเข้าสู่สถานีขนส่งพะเยา…ก็ไม่สนใจอีกต่อไป
ผมรีบลงจากรถไปขอนำกระเป๋าบรรจุเจ้า Coyote ออกจากใต้ท้องรถ
ทีแรกเปิดดูด้านซ้าย อ้าว…ไม่ยักมี ต้องอ้อมไปด้านขวา
เห็นกระเป๋าถูกเหวี่ยงข้ามมาอยู่ด้านนี้แบบไม่สนใจใยดี ไม่มีเวลาตรวจสอบ
ตาแก่เมืองรถม้ารีบดึงกระเป๋าออกจากใต้ท้องรถทันที
ณ ชานชาลาติดกัน ผมเห็นเมล์เขียวแบบธรรมดาสายแม่สาย-เชียงใหม่จอดอยู่ นั่นแหละที่ผมเคยนั่งจากลำปางไปเชียงใหม่บ่อย ๆ ชายคนหนึ่งนั่งจำหน่ายตั๋วอยู่ที่โต๊ะ ผมรี่เข้าไปซื้อตั๋วทันที! ค่าโดยสาร ๗๑ บาท!
คนขายตั๋วฉีกตั๋วให้ แล้วบอกผมให้นำกระเป๋าขึ้นไปไว้บนรถได้เลย…
ผมยกกระเป๋าขึ้นทางประตูหลัง ชายคนที่นั่งอยู่ข้างประตูเอื้อมมือมาช่วยดึง ในที่สุดเจ้า Coyote ก็ได้ขึ้นไปนอนพักรวมอยู่กับสัมภาระอื่น ๆ ตรงที่ว่างหลังเบาะ…
หย่อนก้นลงบนที่นั่งแถวหลังได้ไม่กี่อึดใจ…รถก็ถอยหลัง
แล้วเคลื่อนออกจากสถานีขนส่งพะเยา หุหุ ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิด…
ผมคงพลาดรถคันนี้แล้ว!! กระเป๋า (รู้สึกว่าจะคุ้น ๆ หน้า) เดินมาตรวจตั๋ว
ถ่ายรูปสภาพของรถเมล์เขียวไว้อีก ๒-๓ บาน ก่อนที่จะเก็บกล้องใส่กระเป๋ากางเกง…
รถวิ่งผ่านอำเภองาว หยุดจอดรับส่งผู้โดยสารไปเรื่อย ๆ “ขวัญใจคนจน” ก็เป็นอย่างนี้แหละ จะขึ้นลงตรงไหนก็บอก คนขับจัดให้อย่างใจเย็น ไม่มีการบ่นหรือแสดงอาการหงุดหงิดใด ๆ ผมไม่รู้สึกร้อนรนแม้แต่น้อย จะถึงก็ช่าง...ไม่ถึงก็ช่าง นั่งกินลมลูกเดียว (มีฝุ่นผสมด้วยเล็กน้อย) ประมาณบ่าย ๓ โมงกว่า…เจ้าเมล์เขียวก็เลี้ยวเข้าจอดที่สถานีขนส่งลำปาง ผมหิ้วกระเป๋าจักรยานลงจากรถ พาไปที่ข้างชานชาลา รูดซิปเปิดกระเป๋านำเจ้า Coyote ออกมาประกอบเป็นจักรยานที่พร้อมจะพาผมเดินทางกลับบ้าน (ใช้เวลานานนิดนึงเพราะมีปัญหาเรื่องความฝืดตอนปรับความสูงของอาน) ประกอบเสร็จ...ผมก็พับกระเป๋าจักรยานม้วนใส่ใน backpack สะพายขึ้นหลังแล้วปั่นออกจากสถานีขนส่งทันที! ได้เห็นสายตาหลายคู่จ้องจับในขณะที่ผมประกอบจักรยานแล้วขี่ออกมา… ไม่รู้ว่าเค้าจะคิดอย่างไรกับตาแก่เดินทางด้วยจักรยานพับคันเล็ก ๆ
FB Trip จบลงแล้วด้วยความสุข ในจินตนาการผมแว่วเสียงฝรั่งออสซี่ที่วิจารณ์ผมใน youth hostel บนเกาะปีนังว่า “You’re an unusual Thai!”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น