วันศุกร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

สถานีขนส่งบาลิง (ฺBaling Bus Station)

๖ เมษายน ๒๕๕๘... ๙ โมงเช้า ผมออกจากที่พัก เดินแบกเป้ตรงไปยังสถานีขนส่ง มองเขาหินปูนเมืองบาลิงให้เต็มตาอีกครั้ง!



สถานีขนส่งบาลิงดูคล้ายที่ห้วยทราย สปป. ลาว...


รถที่จะนั่งไปบัตเตอร์เวิร์ธเป็นรถของบริษัท Kulim Baling Road Transport เจ้าเดียวกับรถที่นั่งมาจากโกร๊ะฮ ช่องจำหน่ายตั๋วอยู่ทางด้านขวา...



เมื่อวานนี้มาดูตารางเดินรถไปบัตเตอร์เวิร์ธเอาไว้แล้ว ผมตั้งใจว่าจะไปรถเที่ยว ๑๐ โมง อีก ๒ เที่ยวก่อนหน้านั้นก็ดูจะเช้าเกินไป....


จากบาลิงไปโกร๊ะธมีรถแค่ ๒ เที่ยว ออกเวลา ๑๑.๑๕ น. และ ๑๕.๑๕ น. เป็นข้อมูลสำหรับผู้ที่จะเดินทางเข้าไทยทางด่านเบตง...


จากจุดนี้ เพื่อน ๆ สามารถเลือกเดินทางไปได้ทั่ว...








คิดว่าคงจะให้ซื้อตั๋วบนรถ ผมไปนั่งรออยู่ที่พักผู้โดยสารด้านข้าง...


มีร้านจำหน่ายเครื่องดื่มและของขบเคี้ยวเหมือนสถานีขนส่งทั่ว ๆ ไป...


ใกล้ ๑๐ โมง มีผู้โดยสารมากขึ้น...






ผมบันทึกไว้ว่า "มีรถไป Butterworth เวลา ๑๐.๐๐ น. ที่ช่องจำหน่ายตั๋วไม่มีใคร  ไปรอที่นั่งผู้โดยสาร มีชายคนหนึ่งช่วยมาบอกว่ารถมาแล้ว แต่กำลังไปเติมน้ำมัน พอรถมาเทียบชานชาลา ก็ไม่รู้ ชายใจดีต้องเข้ามาบอกเตือน (เหมือนที่โกร๊ะฮเลย!..)  หิ้วเป้ไปยืนต่อคิวขึ้นรถ เค้ายังตามมาแนะนำอีกว่าให้เตรียมเงินไว้ ๘ ดอลล่าร์และบอกคนขับว่าไป Butterworth..." 

จ่ายตังค์ค่ารถ MYR 7.70 แล้วยังมีทอน จากบาลิงไปบัตเตอร์เวิร์ธคิดเป็นเงินไทยแค่ ๗๐ กว่าบาทเอง เป็นรถปรับอากาศด้วย เปรียบเทียบระยะทางและสภาพรถแล้วถูกกว่ารถเมล์เขียวขี้เมี่ยงจากลำปางไปเชียงใหม่เสียอีก เลือกนั่งได้ตามสบายเพราะมีที่ว่างเยอะ...


ล้อหมุนแล้วครับ ลาก่อน "บาลิง"... ลาก่อน "แซม"!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น