แต่ใกล้ ๆ กัน ผมก็ยังคงเห็นมนุษย์ธรรมดา ๆ ซึ่งไม่ใช่ยักษ์!! ดูเหมือนเค้ากำลังเก็บเต็นท์พักแรม....
พอดีผมได้อ่านจากป้ายที่ต้นอุโมงค์มาก่อนแล้วว่า ช่วงวันที่ ๒-๓-๔ เค้ามีงาน "ไก่เบตง"
ต้องตามไปดูกันหน่อยล่ะ...งานเนี้ย!
ไทยวิกิพีเดียกล่าวว่า "ไก่เบตงเป็นไก่พันธุ์เนื้อพื้นเมืองที่นำพันธุ์มาจากประเทศจีนที่เรียกว่าไก่กวางไส เป็นไก่ที่มีต้นกำเนิดมาจากไก่พันธุ์แลนซาน ไก่เบตงถือว่าเป็นไก่ที่สร้างชื่อเสียงให้กับอำเภอเบตง จังหวัดยะลา"
วันนี้โชคดีที่ผมมาทันได้เห็นงานไก่เบตง แม้ว่ายังเช้าอยู่ แต่ก็มีอะไรที่น่าสนใจให้ชม มีเรื่องราวน่ารู้ให้อ่าน...
ผมชอบใจป้ายที่บอกว่า"ไก่เบตง" คือตัวแทนของความกตัญญู หลังจากได้อ่านทราบว่าชาวจีนผู้อพยพเข้ามาอยู่ทางตอนใต้ของไทยในสมัยเหมืองแร่เฟื่องฟูเมื่อ ๑๐๐ กว่าปีที่แล้ว นอกจากเสื่อผืนหมอนใบ สิ่งที่นำติดตัวมาด้วยคือ ไก่พื้นเมืองของมณฑลกวางไส ซึ่งต่อมาได้เลี้ยงกันอย่างแพร่หลายจนมีชื่อ เรียกกันติดปากว่า "ไก่เบตง" ไก่ที่ว่าคงช่วยให้ผู้ที่นำมันมาจากเมืองจีนได้ตั้งตัวจนมีฐานะร่ำรวยได้ในที่สุดนั่นเอง!
อย่างไรก็ตาม นอกจากเสื่อผืนหมอนใบกับไก่ที่นำมาด้วย ถ้าไม่มีความขยันและอดทนก็คงไม่ได้!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น