ได้เวลากอบโกยความสุขในการมาเยือนเมืองกะตะก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน ซึ่งก็คงไม่มีอะไรมาก นอกจากชีวิตผู้คนให้แอบถ่ายภาพประเภทแคนดิด (ตามที่คุณ bimbalo แซวไว้) ก็ยังมีวัดอีก ๒ แห่งที่จะต้องไปเยือน วัดหนึ่งอยู่ตรงหัวมุม อีกวัดหนึ่งอยู่ปลายถนน...
ผมไม่สามารถบอกชื่อวัดได้ เพราะวัดในพม่าก็คล้าย ๆ กับวัดไทย คือไม่มีภาษาอังกฤษบอกไว้ ในเว็บหรือหนังสือท่องเที่ยว...ถ้าไม่ใช่เมืองใหญ่ ๆ ซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมก็มีข้อมูลน้อย ตัวอย่างเช่น เมือง Katha ถ้าเพื่อน ๆ ลองค้นหาข้อมูลในกูเกิ้ลก็จะเห็นว่ามีรายละเอียดน้อยมาก ในคัมภีร์ท่องเที่ยวชื่อดังอย่าง Lonely Planet ก็มีเพียงหน้าเดียวหรืออาจจะไม่ถึงด้วยซ้ำ เสียดายนะ...ถ้าผมมีเงินทุนมากพอ ผมคงเดินทางเที่ยวเก็บข้อมูลของสถานที่ซึ่งอยู่ห่างไกลอย่างนี้ได้อีกเยอะ...
เอาล่ะ ไม่เป็นไร ไม่รู้ชื่อวัด ผมก็ขอเรียกว่า "วัดหัวมุม" ก็แล้วกัน อิอิ! ตรงหัวมุมถนน บนฟุตบาท ผมเห็นร่มขนาดใหญ่วางขวางเอาไว้...
บาทวิถีมีไว้วางของ คนเดินเท้าต้องหลบลงไปเดินบนถนน ผมไปหยุดยืนถ่ายภาพซุ้มประตูเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าวัดในพม่าไม่ค่อยแข่งขันกันสร้างซุ้มประตูเหมือนในเมืองไทย!
ถอดรองเท้าวางไว้ แล้วก้าวเข้าไปได้เลยครับ...
วัดนี้กำลังปรับปรุงทาสีและสร้างรูปปั้นประกอบคำสอน...
ผมชอบสีแนว earth tone อยู่แล้วครับ เห็นอย่างนี้ต้องถ่ายภาพไว้ซะหน่อย...
"It is auspicious taking refuge from Man of Wisdom." จากการค้นคว้าภายหลัง...ผมคิดว่าน่าจะนำมาจาก "มงคลชีวิต ๓๘ ประการ" อาจจะตรงกับคำสอนที่ว่า "คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล" ไม่รู้นะ...ถ้าผิดก็ต้องขออภัย! ข้าง ๆ รั้ว ผมเห็นรูปปั้นเก่าถูกนำไปกองทิ้งไว้ รวมกับถุงปูนตราช้าง!
สามารถเดินอ้อมไปยังองค์พระเจดีย์ได้ครับ...
พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน...ต้องรีบไป "วัดปลายถนน" แล้วหละ ผมอาจจะได้เห็นผีตากผ้าอ้อมที่นั่น!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น