ไม่รู้เหมือนกันว่าอยู่ที่ไหน...สารถีต้องจอดถาม ๒ แห่งถึงได้พาผมไปส่งที่หน้าอาคาร ๒ ชั้น บนถนนริมฝั่งแม่น้ำอิรวดี...
หลังจากจ่ายค่าโดยสาร ๕,๐๐๐ จ๊าดพร้อมกล่าวขอบคุณ ผมมองดูสารถีบึ่งรถจากไป ทั้ง ๆ ที่ยังงงอยู่ว่ารอดตายมาได้อย่างไร!
เดินเข้าไปสอบถามผู้หญิงสวมแว่นตาที่เคาน์เตอร์ ผมได้ทราบว่าค่าที่พักคืนละ ๖,๐๐๐ จ๊าด...
เธอพาผมขึ้นไปดูห้อง 204 ซึ่งอยู่ชั้นบน ค่าที่พัก ๖,๐๐๐ จ๊าด ถ้าคิดเป็นเงินไทยก็คืนละ ๒๐๐ บาท จะเอาอะไรมากนัก ผมพักได้อยู่แล้ว
หลังจากอาบน้ำอาบท่า...ความสดชื่นก็กลับคืนมา ผมสวมเสื้อจิงโจ้และนุ่งโสร่ง เตรียมออกไปเดินชมเมืองและหาซื้อตั๋วเรือ
เสียงท้องร้องจ๊อก ๆ เตือนให้ผมต้องหาอะไรกินก่อน!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น