ดูจากแผนที่ประเทศเวียดนาม จะเห็นได้ว่าการเดินทางจากเมืองหนึ่งไปเมืองหนึ่งแล้วไปออกอีกทางนึง (โดยไม่ต้องย้อนกลับให้เสียเวลาและค่าเดินทาง) จะเป็นเส้นทางที่คุ้มค่าที่สุด การที่ไม่ต้องยึดติดกับเวลาบินกลับนั้น เป็นการตัดความกังวลออกไปได้โดยสิ้นเชิง ถ้าทริปที่ผ่านมาผมไม่ต้องกลับไปขึ้นเครื่องที่ฮานอย ก็จะเดินทางต่อไปยังไซ่ง่อน ผ่านกัมพูชา แล้วกลับเข้าประเทศไทยได้อย่างสบาย ๆ การย้อนกลับไปฮานอยนับเป็นการวางแผนที่ผิดพลาดในระดับหนึ่ง!
เที่ยวเวียดนาม เพื่อน ๆ ทำได้ ๒ ครั้ง คือ ครั้งแรก...บินไปฮานอยแล้วขึ้นเหนือ เที่ยวไปจนถึงซาปา ออกทางเดียนเบียนฟู เข้าประเทศลาวแล้วกลับไทย ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง...ก็บินไปฮานอยแล้วเดินทางลงใต้ ผ่านเว้ ดานัง ฮอยอัน นครโฮจิมินห์ (ไซ่ง่อน) แล้วนั่งรถไปเที่ยวกัมพูชาก่อนกลับเข้าไทย อย่างเนี้ยจะคุ้มค่าที่สุด!
ไม่สนุกเลยนะครับ ที่จะต้องนั่งรถกลับตามเส้นทางเดิม แล้วไปนั่งนับเวลา...รอขึ้นเครื่องกลับไทยด้วยความกังวล!
ค่าโดยสาร sleeping bus จากฮานอยไปไซ่ง่อนแบบ open ราคา $45 เพื่อน ๆ สามารถแวะตามเส้นทาง อยู่เที่ยวกี่วันก็ได้ เมื่ออยากเดินทางต่อก็เพียงแค่ confirm กับ office ที่มีอยู่ในแต่ละเมืองล่วงหน้าเท่านั้น...
หรือถ้าจะให้ไร้กังวลสุด ๆ ก็ซื้อตั๋วรถจากเมืองหนึ่งไปยังเมืองหนึ่งในวันเดินทางเลยก็ได้ ไม่ต้องยึดติดกับอะไรทั้งนั้น ค่อย ๆ ก้าวเดินไปข้างหน้า เป็นการ improvise ซึ่งปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสม...
ในเวียดนาม โรงแรมที่เราไปพักส่วนใหญ่จะช่วยเรื่องการจองตั๋วให้ได้เป็นอย่างดี เสียเงินเพิ่มนิดหน่อย ทำให้มั่นใจได้ว่าไม่ถูกโกง แถมยังมีบริการมารับถีงที่! ความผิดพลาดอีกข้อหนึ่งของผมคือ ไม่ได้ซื้อตั๋วรถโดยผ่านเคาน์เตอร์ของทางโรงแรม ดันไปซื้อกับบริษัททัวร์ตามข้างทาง ทำให้มีปัญหาเกี่ยวกับตั๋วเดินทาง โชคดีที่ผมผ่านวิกฤตมาได้...
ยังมีความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ อีก ๒ ประการคือ ผมลืมแลกเงินดองติดกระเป๋าออกมาจากสนามบิน ด้วยความอยากจะ travel light อย่างแรง ผมออกจากสนามบินก็ตรงไปยังที่จอดรถเมล์สาย 17 เลย ระหว่างทางคิดได้ว่าลืมแลกเงินที่บูธแลกเงินในสนามบินไว้เป็นค่ารถเมล์ โชคดีจริง ๆ ที่ในกระเป๋าตังค์มีเงินดองซึ่งเหลือจากทริปไปซาปาครั้งแรกนำไปด้วยประมาณ ๓๕,๐๐๐ ดอง เพียงพอสำหรับจ่ายค่ารถเมล์และค่ามอเตอร์ไซค์รับจ้างไปยังที่พัก...
ความผิดพลาดอีกประการคือ ทั้ง ๆ ที่เตือนตัวเองว่าอย่าไว้ใจทางอย่าวางใจคน ผมก็ยังหลงเชื่อ ยอมนั่งรถไปกับมอเตอร์ไซค์รับจ้างคนที่เห็น...
เค้าชวนไปนั่งดื่มกาแฟคุยกันแล้วพรรณาถึงความลำบากยากเข็ญ อยากให้เราจ้างเขานำเที่ยวสัก ๑ ชั่วโมง เพื่อจะได้เงิน ๔-๕ ดอลล่าร์ไปเลี้ยงครอบครัว มันทำให้ผมอึดอัดใจเป็นที่สุด กว่าจะบอกปฏิเสธและขอให้เค้าจากไป ผมก็ต้องทำใจอยู่ไม่น้อย!
ความผิดพลาดเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้น ถ้ามีคนแนะนำหรือตักเตือน ผมจึงอยากรายงานให้เพื่อน ๆ ได้พิจารณา และใช้เป็นเครื่องเตือนใจในการท่องเที่ยวแดนไกลครั้งต่อ ๆ ไป ด้วยความห่วงใยครับ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น