ผ่านที่บรรจุอัฐิของพระศรีพนมมาศ (ลูกคนจีนผู้สร้างคุณูปการให้กับเมืองลับแล) และภรรยา...
ผมหยุดรถเพื่อคารวะคนดีเมืองลับแล
มีศาลาให้นั่งพักเอาแรงอยู่ตรงข้าม...
ก่อนที่จะปั่นออกถนนใหญ่ เลี้ยวซ้ายไปตามเส้นทางถนนเขาน้ำตก ไม่นานนักก็ถึง "ม่อนจำศีล" ซึ่งอยู่ทางซ้ายมือ ผมเห็นคนตั้งโต๊ะขายผักและผลไม้อยู่ริมทาง...
ข้าวโพดหวาน น่ากินจัง (๓ ฝัก ๒๐ บาท) ต้องซื้อไว้เป็นอาหารกลางวัน...
บริเวณนั้นคือ "ม่อนจำศีล" เป็นที่บำเพ็ญศีลภาวนาของเจ้าฟ้าฮ่ามกุมาร เจ้าผู้ครองเมืองลับแลองค์แรก เมื่อปี พ.ศ. ๑๕๑๓ และเป็นที่ตั้งพลับพลารับเสด็จ ร.๕ ในวันที่ ๒๔ ตุลาคม ๒๔๔๔
ผมจอดจักรยานไว้ใกล้ ๆ ป้ายประวัติเมืองลับแล แล้วเดินขึ้นบันได พ่อค้าข้าวโพดบอกจำนวนขั้นบันไดให้ทราบแล้ว แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขึ้น...ผมก็ลืมสนิท!
ถึงข้างบนแล้วครับ...
มีศาลา ๑ หลังอยู่ข้างบน...
ได้ทราบว่านาน ๆ จะมีพระธุดงค์ผ่านมาอาศัยจำวัดที่นี่ ในขณะที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่พากันไปเที่ยว "ม่อนลับแล" ซึ่งมีทั้งที่พักอย่างดีและอาหารเครื่องดื่มไว้บริการ ที่ม่อนจำศีล...ผมเดินขึ้นถึงบนสุด แต่ม่อนลับแลนั้น...ทำได้แค่เพียงให้เจ้า Coyote ไปยืนเต๊ะท่าถ่ายรูปอยู่หน้าแผ่นป้าย!
ได้เวลาเดินทางค่อแล้ว ผมออกแรงปั่นต่อด้วยพลังข้าวโพด!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น