ไปอินโดฯ คราวนี้ผมทำพลาดหลายอย่าง ซึ่งไม่อายที่จะเล่าให้ฟัง หลายเรื่องเป็นการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า บางอย่างเป็นการเอาตัวรอด บางเรื่องก็ไม่คาดคิดมาก่อน!! การหาที่พักหรือที่ซุกหัวนอนเป็นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งน่าสนใจ!
แต่ไหนแต่ไรมาแล้วผมไม่เคยคิดจองที่พักล่วงหน้า เป็นคนที่ค่อนข้างมองโลกสวย คิดว่าหนทางเบื้องหน้าจะต้องมีทางออกให้เสมอ แต่ทุกวันนี้รูปแบบของการเดินทางได้เปลี่ยนแปลงไปมาก นับตั้งแต่มีการจองที่พักออนไลน์ มีเว็บให้ข้อมูลเกี่ยวกับเส้นทางและสถานที่ต่าง ๆ ที่นักเดินทางสามารถหาคำตอบได้โดยง่าย ที่พักเกือบทุกแห่งมี free wifi ให้ได้เชื่อมต่อสื่อสารถึงกันได้แม้อยู่ห่างกันคนละมุมโลก แม้ในอ้อมกอดของป่าเขาลำเนาไพรอย่างเช่น Bukit Lawang ก็ยังมี wifi ให้ใช้เหมือนกับใน George Town บนเกาะปีนัง
การจองที่พักออนไลน์และการหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ตระหว่างการเดินทาง เป็นสิ่งที่ผมเริ่มนำเข้ามาใช้เป็นครั้งแรกในทริปที่ผ่านมา สะดวกและราบรื่นดีทุกอย่างทั้งที่พักในมาเลเซียและอินโดนีเซีย คิดว่าคราวหน้าถ้าไปไซ่ง่อน...ผมก็จะใช้วิธีนี้อีก!
อย่างไรก็ตามในช่วง ๒ สัปดาห์ของการเดินทางก็ต้องพักค้างตามโรงแรมอื่น ๆ อีก ผมต้องอาศัยนอนบนลานหน้าสถานีรถไฟหัวลำโพง...
นั่งหลับบนขบวนรถเร็วกรุงเทพ-สุไหงโกลก....
พักที่ "ฟ้าอันรุ่ง" โรงแรมเก่าแก่ของเมืองเบตง...
ถึงมาเลเซียก็ต้องหาที่พักในเมือง Baling...
แถมยังต้องหาที่พักคืนแรกใน Bukit Lawang เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงกำหนดการเดินทางโดยไม่คาดคิด...
และที่ลืมไม่ลงก็คือ การอาศัยเก้าอี้ในสนามบิน Kuala Namu เป็นที่นั่งหลับทั้งคืน...
สรุปค่าที่พักสำหรับทริปครั้งนี้ รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน ๑,๖๙๕ บาท ที่แพงที่สุดคือโรงแรมใน Baling ราคาคืนละ ๒๒๐ บาท ส่วนที่ถูกที่สุดคือ Rain Forest ใน Bukit Lawang คืนละ ๑๑๐ บาท...
เงิน ๑,๖๙๕ บาท...บางท่านอาจใช้พักในโรงแรมหรูได้เพียงคืนเดียว!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น