จากร้านอาหารบ้านส้มป่อย (1) ของลูกสาวพ่อครูบุญมา ไชยมะโน ผมปั่นเจ้ายักษ์ต่อไปอีกประมาณ ๑ กิโลเมตรก็พบ "วัดแม่สัน" (2) อยู่ทางด้านขวามือ!
ไม่ได้หาข้อมูลไว้ล่วงหน้าว่ามีวัดอะไรบ้าง หรือว่าหนทางข้างหน้าจะพาไปไหน ผมอาจกล่าวถึงโทรศัพท์มือถือที่มีระบบนำทาง แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ใช้ ได้แต่ปั่นลุยไปข้างหน้าโดยปราศจากเครื่องวัดระยะทางหรือวัดความเร็ว อาศัยดูจากป้ายบอกทางและหลักกิโลเมตรเท่านั้น...
เมื่อเห็นวัดวาอารามอยู่เบื้องหน้า หากอยู่ด้านขวามือ ก่อนจะเลี้ยวรถเข้าไปต้องดูให้ดีว่าไม่มีรถยนต์วิ่งมาข้างหลัง เรื่องนี้สำคัญมาก...อย่าได้ประมาท!
เข้าสู่วัดแม่สันได้อย่างปลอดภัย ผมจอดจักรยานไว้หน้าซุ้มประตูโขงซึ่งเพิ่งเริ่มก่อสร้าง อยากให้เพื่อน ๆ ดูว่าโครงสร้างประตูโขงนั้นเป็นเช่นไร
จากนั้นก็จูงเจ้ายักษ์เข้าไปข้างใน เห็นรถไถกำลังเกลี่ยดินอยู่หน้าวิหาร เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่น ดีหน่อยที่ไม่มีเสียงกรรโชกของสุนัขให้ได้ยิน...
ผมเดินเก็บภาพวัดแม่สันมาให้เพื่อน ๆ แล้วดังนี้....
รูปแบบคล้ายกันหมด คือมีพระเจดีย์อยู่ด้านหลังวิหาร...
ใกล้ ๆ กันมีกุฏิไม้ ๑ หลัง ที่เตะตาผมคือตุ่มใส่น้ำขนาดใหญ่หลายใบ เหมือนกับบ้านเพื่อนคนหนึ่งในจังหวัดอุทัยธานี....
ทางด้านขวามีศาลาตั้งอยู่...
วัดนี้มีทั้งกลอง ฆ้อง และระฆัง....
ก่อนจากไป... ผมตีฆ้องเสียงดัง "โหม่ง ๆๆ" บอกเทวดาว่าได้มาถึง "วัดแม่สัน" แล้ว!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น