ไปดอยฮางครั้งนี้นับเป็นครั้งแรกของ "เจ้ายักษ์" จักรยานทัวริ่งยี่ห้อ Giant ของผมที่จะได้เดินทางไกลหลายสิบกิโลเมคร จากบ้านของผมที่สี่แยกห้างฉัตร (่่1) ขึ้นไปตามทางหลวงหมายเลข 11 ทีแรกผมตั้งใจว่าจะเลี้ยวซ้ายไปดอยฮางตรงแยกทางหลวงชนบทตรงข้ามกับสถานีตำรวจภูธรอำเภอห้างฉัตร แต่แล้วก็เกิดเปลี่ยนใจ ผมขี่จักรยานเลยไปจนเกือบถึงตลาดทุ่งเกวียน...
ผมอยากเลือกเส้นทางสายที่ไม่เคยไป และอีกอย่างหนึ่งคือ ตั้งใจไว้นานแล้วว่าจะหาโอกาสไปแวะเยือน "สวนรุกขชาติห้างฉัตร" (2) สถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ซึ่งผู้คนส่วนใหญ่มักผ่านเลยไป...
อยู่ตรงนี้เอง ติดทางหลวง...
เป็นศูนย์ข้อมูลทรัพยาการป่าไม้จังหวัดลำปาง (Lampang Forestry Information Center) ด้วย...
จากทางเข้า ทางด้านซ้ายมือจะเห็นเส้นทางคอนกรีตเล็ก ๆ เคี้ยวคดไปตามแนวไม้สูงใหญ่ เป็นทางเท้าที่จะพาเข้าไปสู่อ้อมกอดของต้นไม้สูงใหญ่และศาลาพักร้อน...
มีป้ายแสดง "ผังบริเวณแหล่งเรียนรู้สวนรุกขชาติห้างฉัตร" ซึ่งจำแนกออกดังนี้...
- สวนพรรณไม้พระราชทานประจำจังหวัด
- สวนพรรณไม้วรรณคดี
- สวนพรรณไม้พุทธประวัติ
- สวนพรรณไม้หอม
- สวนพรรณไม้เกียรติประวัติไทย
- สวนพรรณไม้มงคล
- สวนสมุนไพร
- สวนรวบรวมพันธุ์กล้วยไม้ท้องถิ่น
- สวนพรรณไม้ใช้ประโยชน์ด้านต่าง ๆ
ผมปั่นจักรยานเข้าไปตามเส้นทางที่เห็น...
ไปถึงสวนพรรณไม้พระราชทานประจำจังหวัด มีคำอธิบายว่า...
พันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด คือ ต้อนขะจาว กระจาว หรือ กระเชา ชื่อวิทยาศาสตร์ คือ Holoptelea Integrifolia (Roxb.) Planch จัดอยู่ในวงศ์ Ulmaceae เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มค่อนข้างทึบ ไม้ใช้ทำสิ่งก่อสร้างที่อยู่ในร่ม เครื่องมือทางการเกษตร พานท้ายปืน เปลือกทำยารักษาเรื้อนของสุนัข กันตัวไร และเป็นยาแก้ปวดตามข้อ
ต้นกะบก...
มีซุ้มศาลาไว้ให้นั่งพักหลายจุด...
ใบไม้ร่วงหล่นปกคลุมเส้นทางปราศจากรอยเหยียบย่ำ แสดงว่าไม่ค่อยมีผู้เข้ามาเยือน...
ผมไม่สามารถปั่นจักรยานเที่ยวชมได้อย่างทั่วถึง ครั้งนี้ขอแค่เพียงสำรวจในเบื้องต้นไว้ก่อน บ่ายวันนี้ยังมีหนทางอีกยาวไกลรออยู่ข้างหน้า...
หวังว่าอีกไม่นาน ผมคงได้กลับมาเยือน "สวนรุกขชาติห้างฉัตร" อีกครั้ง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น