วันอาทิตย์ที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

Travellin’ light ไปพม่า – อาหาร ๑,๒๐๐ จ๊าด

หลังจากรับโบนัสด้วยการแวะชมวัดอีก ๑ แห่ง ผมเดินมุ่งหน้ากลับที่พัก เห็นเด็ก ๆ เล่นน้ำสงกรานต์  ไม่แตกต่างจากบ้านเราหรือที่หลวงพระบาง...ผมเห็นภาพอย่างนี้มาตั้งแต่หนุ่มจนแก่!





กลับเข้าที่พัก ผมขอเอนหลังซักพัก...


ประมาณ ๕ โมงกว่า สายัณห์ตะวันแล่แล่หนุ่มบ้านแต้ไม่ได้ขี่รถจักรยาน (FB Trip) มีแค่สองเท้าก้าวเดินจากโรงแรมควีน เตรียมที่จะปิดฉาก Travellin' light ไปพม่าในวันที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๗ ก่อนตะวันจะลับฟ้า...ผมเก็บภาพอาคารร้านค้าที่เหงาเงียบเอาไว้!




เย็นนี้ต้องหาอะไรกินก่อนกลับเข้ากุฎิ ผมเดินไปยังร้านอาหารที่กินเมื่อวาน สาวพม่าเจ้าของร้านบอกว่า "No fish!"  วันนี้มีแต่ไก่ ไม่มีปลา เธอแนะนำให้ไปกินที่ร้านตรงสี่แยกหน้าวัด  ผมทำตาม...เดินย้อนกลับไปที่ร้านหน้าวัด...


จะเรียกว่าร้านอาหารก็ไม่ค่อยเต็มปากนัก เพราะมันเป็นแค่เพิงหมาแหงนที่มีโต๊ะวางอาหารให้เลือกสั่งกินตรงนั้นเลย  ผมกินแบบที่ชาวบ้านเค้ากินอีกแล้ว เข้าไปนั่งอยู่คนเดียว แม่ค้าจัดอาหารสไตล์พม่ามาให้ ประกอบด้วยแกงปลา ผักดอง ผักสด ผักกาดเขียว น้ำพริก ซุป และข้าวเปล่า...



ผมบันทึกไว้ว่า "...พอซดน้ำซุปหมดแม่ค้าก็มาเติมให้อีก - รวมแล้ว ๓ ถ้วย!  กินข้าวหมด ๒ จาน อิ่มมาก ๆ  - ตามด้วยกาแฟ 3 in 1 อีก ๑ ถ้วย - จ่ายด้วยแบงค์ ๕,๐๐๐  แม่ค้าบอกว่าไม่มีเงินทอน ทั้งหมดแค่ ๑,๒๐๐ จ๊าด พอดีมีเศษตังค์พอจ่าย..."  มื้อนี้คิดเป็นเงินไทยแค่ ๔๒ บาทเอง


ผมเดินไปยืนดูผู้คนที่หน้าโรงแรมพักนึงแล้วกลับขึ้นห้อง  ปิดฉากวันที่สองในพินอูลวินด้วยความอิ่มเอิบ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น