๙ เมษายน ๒๕๕๖ เดินทางจากลำปางถึงเชียงแสน ลงรถเมล์เขียวแล้ว…ผมก็ต้องปั่นจักรยานหาที่พัก!
ได้ศึกษาแผนที่เมืองเชียงแสนจาก hobomaps.com มาล่วงหน้า…ที่นี่ผมจึงมิได้อยู่ในสภาพ “มืดแปดด้าน” เหมือนกับในบางแห่งที่เคยไป
นำจักรยานลงสู่ถนนหลัก (พหลโยธิน) แล้วเริ่มต้นปั่นไปยังที่ทำการไปรษณีย์ (1) (ตามเส้นสีน้ำเงิน) ก่อนถึงสี่แยก ผมเห็นทางด้านซ้ายมือมีป้ายบอกที่พักรายเดือนรายวัน จึงหักรถเลี้ยวเข้าไปสอบถาม ปรากฏว่ามีห้องพัดลมราคาคืนละ ๒๕๐ บาทและห้องแอร์คืนละ ๔๐๐! ตั้งงบที่พักไว้ในใจแล้วว่าไม่ควรจะเกินคืนละ ๒๐๐ บาท… ยังไม่ตัดสินใจเข้าพัก คิดว่ายังมีเวลาเหลือเฟือที่จะขี่จักรยานหาที่พัก ผมปั่นจักรยานไปจนถึงที่ทำการไปรษณีย์ (1)
เลี้ยวขวาเข้าซอย 1 ก่อนเลย ผมขี่ไปได้ครึ่งทาง ไม่เห็นมีที่พัก จึงไ้ด้ย้อนกลับออกมายังสี่แยก ข้ามไปยังซอยฝั่งตรงข้าม แล้วปั่นจักรยานไปจนถึงโรงแรมอังสนา (2) เห็นว่าไม่เข้าท่า…ผมเลี้ยวกลับ ขี่ย้อนกลับไปทางริมโขง ผ่านจุดที่ลงรถเมล์เขียว (ตามเส้นสีแดง) ถึงสามแยกแล้วเลี้ยวซ้ายไปตามถนนเลียบแม่น้ำโขงผ่านโรงพักซึ่งอยู่ตรงหัวมุม สถานีอนามัยและอำเภอ เห็นซอยเล็ก ๆ อยู่ทางด้านซ้ายมือ…ผมขี่จักรยานเข้าไปจนถึงบ้านหลังหนึ่ง (3) มีป้ายเขียนว่าโฮมสเตย์หัวละ ๑๐๐ บาท ประตูรั้วปิดอยู่…ไม่แน่ใจว่าจะเปิดให้บริการหรือเปล่า? ขี่จักรยานกลับออกมาแล้วเลี้ยวซ้าย..ผมปั่นต่ออีกไม่ไกล ก็เห็นรถขายอาหาร “ร้านโกแอร์” (4) ปูเสื่อตั้งโต๊ะเตี้ย ๆ ให้ลูกค้านั่งกินอาหารกันริมฝั่งแม่น้ำ…
ตรงกันข้ามเป็นบ้าน ๒ ชั้น…
ด้านหน้ามีป้าย Chiangsaen Guest House นี่แหละ…ที่ผมกำลังมองหาอยู่!
ผมเลี้ยวรถเข้าไปโดยไม่ลังเล
ผมถามหาที่พักกับหญิงคนหนึ่ง เธอบอกว่ามีห้องพัดลมราคา ๒๐๐ บาท และห้องแอร์ ๓๐๐ บาท ผมขอดูห้องก่อน ห้อง #3 ไม่มีน้ำอุ่น แต่ก็ไม่จำเป็นสำหรับผม ดูสภาพแล้วก็ใช้ได้ ผมตกลงพัก… ชำระเงินล่วงหน้า ๔๐๐ บาทเพื่อจะอยู่ ๒ คืน!
ส้วมเป็นแบบโถนั่งแต่ไม่ใช่ชักโครก ดูไม่สะอาดสักเท่าไหร่ บางคนอาจพักอย่างนี้ไม่ได้…
มีตู้เสื้อผ้าอยู่ปลายเตีียง….
ความจริงพักได้ ๒ คนนะ แต่ผมมีเพียงเจ้า Coyote เป็นคู่นอน
เค้าเลยให้ผ้าเช็ดตัวมาผืนเดียว พร้อมกระดาษชำระและสบู่อีก ๑ ก้อน…
ได้ที่พักแล้ว เดี๋ยวเราออกไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกันนะครับ…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น