๑๐ เมษายน ๒๕๕๖ หลังจากปั่นจักรยานรอบเวียงเชียงแสนในช่วงเช้า ประมาณ ๑๐ โมงกว่า ๆ ก็ได้เวลาเดินทางไปสามเหลี่ยมทองคำ…
ผมจูงจักรยานออกจากที่พัก พร้อมไปรษณียบัตร ๓ ฉบับที่จะนำไปส่ง มีตู้ทิ้งจดหมายอยู่หน้าที่พักพอดี…ได้การล่ะ
ถ่ายภาพเจ้า Coyote ซึ่งอยู่ในสภาพพร้อมออกลุยไว้ ๑ บาน…
นายตำรวจที่เจอเมื่อวานนี้บอกว่าระยะทางไปสามเหลี่ยมทองคำแค่ ๗ – ๘ กิโลเมตรเอง ผมตั้งหลักแล้วออกปั่นทันที…
ทางด้านซ้ายมือ ผมเห็นบ้านเรือนและพื้นที่เพาะปลูกอันกว้างขวาง เมืองไทยใหญ่อุดมจริง ๆ
ส่วนทางด้านขวามือก็เห็นลำโขงอยู่ไกล ๆ
เส้นทางจากเชียงแสนไปสามเหลี่ยมทองคำ มี bike lane ที่เป็นของจริง ผมรับประกันได้…
เส้นทางจักรยานอย่างเนี้ยในลำปางไม่มี! ส่วนภาพฝูงวัวฝูงควายจำนวนมากก็หาดูได้ยากแล้ว…
จักรยานพับขนาดล้อ ๑๖ นิ้ว ผมปั่นเท้าซอยยิก ๆ ยังไง ๆ ก็ไปได้แค่นั้น จับเวลาดูแล้ว ๑ กิโลเมตรใช้เวลาประมาณ ๕ นาที…
เหลืออีก ๓ กิโลเมตรเอง!
มีศูนย์การค้าขนาดใหญ่อยู่ทางด้านขวามือ…
ผมเห็นพื้นที่ถมดินเรียบร้อยอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง คงจะรอเวลาให้นายทุนใหญ่ได้มาทำโครงการใหม่ ๆ เพิ่มขึ้นอีก…
หยุดถ่ายภาพป้ายเชิญเที่ยวงานมหาสงกรานต์ ๔ แผ่นดิน เมืองเชียงแสน ประจำปี ๒๕๕๖ ไว้หน่อย..
อีก ๑๕ นาทีก็ถึงสามเหลี่ยมทองคำ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น