วันศุกร์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565

หน่วยบริการประชาชนขุนตาล

จากจุดที่นั่งพักเติมพลังด้วยข้าวโพดหวานและกาแฟเย็น...ตาแก่เมืองรถม้าต้องปั่นจักรยาน ๓๐ กิโลเมตรกลับบ้านห้างฉัตร

 

"ตลาดชุมชนบ้านดอยแก้ว" หรือ "กาดบ้านทา" (M) ขี้นดอยขุนตาล (หรือขุนตาน?...เป็นงงเพราะไม่รู้จะสะกดอย่างไรดี? อิอิ) จนถึงจุดสูงสุด (summit) ที่ศาลเจ้าพ่อขุนตาลและหน่วยบริการประชาชน (S) เส้นทางขึ้นเขาระยะทางไม่เกิน ๑๐ กิโลเมตร นับว่าโหดสุดสำหรับทริปนี้ แต่ยังน้อยกว่าอีกหลาย ๆ ทริปที่ผ่านมา ผมหวังว่าเจ้า Banian พร้อมจานหน้า 22 ฟันกับเกียร์ 9 สปีด (12-36) จะไต่ขี้นจนถึงบนสุดได้โดยที่ผู้ขี่ไม่ต้องลงจูง.... 

 

ระยะทางยาวไกลค่อย ๆ สูงขึ้นทีละนิด (ความชันน้อยกว่า 8%) ไม่หนักหนาสาหัสสำหรับการปั่น เพียงแต่แดดร้อนและไอระอุจากพื้นคอนกรีตทำให้ตาแก่อย่างผมต้องหยุดนั่งพักดื่มน้ำก่อนถึง summit

นั่งมองยานพาหนะที่ว่างผ่านไปอย่างใจเย็น รอให้หายเหนื่อยแล้วค่อยไปต่อ...

ให้เพื่อน ๆ ดูอีกที... เห็นเส้นทางตัดผ่านยอดเขาใน google maps มั้ยครับ?

 

ในที่สุดก็ถึงจุดสูงสุด ผมเห็นศาลเจ้าพ่อขุนตาลทางด้านขวามือ...

และหน่วยบริการประชาชนทางด้านซ้ายมือ...

จอดจักรยานไว้ แล้วเดินขึ้นไปไหว้พระศรีสามเมือง...

 


 

ป้อมตำรวจ..ผมไม่เห็นมีเจ้าหน้าที่อยู่

ไม่ต้องการอะไร นอกจากนั่งพั่งบนเก้าอี้สวย ดื่มน้ำจากตู้น้ำเย็น...


ความสดชื่นกลับคืนมา ก่อนจากไป...ใช้บริการซะหน่อย...

 
คิดในใจว่าที่ป้อมตำรวจขนตาล (S) นักปั่นจักรยานท่องโลกก็มาขออาศัยค้างคืนได้ แม้จะไม่มีน้ำให้อาบ...
 
 
 
บ่ายสามโมง... ได้เวลาลงดอยขุนตาลแย้ว!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น