ป้าไม่หลอก แต่โดนป้ายหลอก

คุณป้าใจดีที่ร้านค้าชุมชนบ้านผาลาด (1) บอกผมชัดเจน ว่าให้ใช้เส้นทางจักรยาน (2) ผ่านร้านนำชัย (3) แล้วค่อยเลี้ยวขวาเข้าทางไปวัดป่าเวียงสวรรค์ (4)... 

 

 

ผมปั่นจักรยานตามเส้นทางที่คุณป้าบอก หวังว่าคงไม่หลอกตาแก่จากบ้านขามแดงนะ...

 

นั่นไง...ร้านนำชัย

ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ

 

ถึงทางเข้าไปวัดป่าเวียงสวรรค์   วัดซึ่งอยู่ไม่ไกลจากปล่องภูเขาไฟ

ภาพจาก google street views - ขอขอบคุณ

 

ขี่จักรยานตรงไปจนเห็นทางรถไฟ (5) อยู่ข้างหน้า ตรงกับคำบอกของชายอีกคนนึงที่หยุดแวะถาม...

 

 

 

ตรงทางแยกมีป้ายวัดป่าเวียงสวรรค์ตั้งขวางหน้า ผมจะเลี้ยวขวาหรือเลี้ยวซ้าย?

เห็นลูกศรสีแดงชี้ไปทางขวา ไม่รู้ว่ากี่ กม.แต่คิดว่าไม่น่าจะไกลนัก...

 

 

 

เชื่อตามที่ป้ายบอก ผมปั่นจักรยานไปตามถนนลูกรัง ลัดเลี้ยวผ่านบ้านเรือนตั้งอยู่ห่าง ๆ มารู้ว่าผิดทางก็เมื่อมาถึง (2) บึงใหญ่ที่เคยมาก่อนหน้านี้ (1)

 

อ้าว...กลับมาหลังสถานีรถไฟอีกแล้วเหรอเนี่ย?

 

 

 

เฮ้ย...โดนป้ายหลอกให้หลงซะแล้วเรา!

 

ตาแก่บ้านห้างฉัตรกลับมาที่จุดตัดทางรถไฟ (5) คราวนี้ปั่นไปทางซ้ายมือ

 

ตามถนนลูกรังที่ไม่มีอะไรบอกให้รู้เลยว่าข้างหน้าเป็นวัดป่าเวียงสวรรค์และปล่องภูเขาไฟ

 

 

สองข้างทางก็อย่างที่เห็น....

 

ปั่นไปเรื่อย ๆ จนชักไม่แน่ใจแล้วว่ามาถูกทาง...

 

แล้วก็มาถึง...จุดจบ เมื่อล้อจักรยานลื่นไถลกับร่องลึกที่มองไม่เห็น ทำให้จักรยานล้มทันที คนขี่พุ่งไปข้างหน้า หัวฟาดลงกับพื้นถนน...

 

 

 

โชคดีที่สวมหมวกกันน็อค ไม่ตาย...ยังถ่ายภาพกางเกงสะดอฉีกขาดและแผลที่หัวเข่าได้

 

 

รู้สึกเจ็บทั้งที่หัวและที่เข่า แต่ก็ยังลุกขึ้นได้ ผมรีบยกจักรยานขึ้นตั้ง สำรวจดูแล้วยังขี่ได้ กล้อง Canon ที่คล้องคอมาก็ยังดีอยู่...

ข้างทางมีเพิงให้นั่งพักดื่มน้ำ...

 

 

ตาแก่เมืองรถม้าบอกตัวเองให้กลับบ้านได้แล้ว...