อาหารมื้อนี้รวมอยู่ในค่าทัวร์ $12 แล้ว แต่บนโต๊ะก็ยังมี menu วางไว้ สำหรับผู้ที่ต้องการสั่งอาหารพิเศษ....
เครื่องดื่มต้องจ่ายต่างหากครับ มีบางคนสั่งน้ำอัดลมมาดื่ม ส่วนผมพกพาขวดน้ำไปเอง ไม่ต้องสั่งอะไรให้เปลืองเงิน ก็ใช่ว่าถูกนะ... โค้กหรือสไปร์ทขวดใหญ่ขวดละ ๒๐,๐๐๐ ดอง (๓๒.๕๐ บาท) กาแฟนมก็ราคาพอกัน ใครจะดื่มเบียร์ไฮเนเก้นก็ได้... ๓๐,๐๐๐ ดอง!
กัปตันห้องอาหารยกอาหารจานเดียวให้ดูแล้วบอกว่าจะเสริฟอย่างเนี้ยให้! จากนั้นก็หยิบจานปลาทอดยกขึ้นอวดว่าเป็นปลาที่อร่อยมาก ๆ ใครจะสั่งก็ต้องควักกระเป๋าจ่ายเอง...
ไม่เห็นมีใครสั่ง เพราะมันแพง ปลาตัวเดียวราคาเป็นแสน!
นั่งรถม้ามาด้วยกันแล้วมานั่งร่วมโต๊ะอาหาร....สองคู่ชู้ชื่นไม่มีใครสั่งอาหารพิเศษ
หนุ่มอินโด เจ้าของบริษัทรุถเช่าในเมดาน ให้นามบัตรผมไว้... บอกว่าถ้าไปเมดานก็ให้โทรหา
อาหารจานเดียวมาแล้วครับ มีถั่วกับแครอท หมู ๑ ชิ้น และปอเปี๊ยะ ๒ ชิ้น เคียงมากับข้าวเปล่า ผมกินแต่ผักกับปอเปี๊ยะ... เนื้อหมูให้หนุ่มอินโดกินแทน
สาวอินโดกับสาวจีนคุยกันเพลิน... smart phone ช่างมีอิทธิพลกับคนรุ่นใหม่เสียจริง!
สำหรับคนแก่อย่างผมไม่พูดพล่ามทำเพลง ตักอาหารโยนเข้าปากทันที!
อิ่มแล้ว! ไกด์มาบอกว่าจากนี้ใครจะนำจักรยานไปปั่นเที่ยวก็ได้ แต่ต้องดูทางให้ดี อย่าให้หลง ถ้าไม่ไปก็ให้พักผ่อน หรือเดินชมสวนซึ่งมีบ่อจระเข้อยู่ใกล้ ๆ เค้ากำหนดเวลาที่จะมาพบกันเพื่อนั่งเรือกลับออกไป ดูแล้วก็มีเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง...ผมเอ่ยปากชวนเพื่อนร่วมโต๊ะให้ออกไปปั่นจักรยานด้วยกัน!!
ไปคนเดียวไม่ได้ครับ...เดี๋ยวหลง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น