จริง ๆ แล้วถ้าเที่ยวแพงกว่านี้...ผมก็ไม่มีปัญญา ทุกวันนี้ไม่มีรายได้อะไร กินเงินเก่าซึ่งร่อยหรอไปทุกวัน แต่จะให้ไม่เที่ยวก็คงไม่ได้ เพราะมันอยู่ในสายเลือด อีกอย่างนึงผมเกรงด้วยว่าเมื่อร่างกายทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ อีกไม่นานก็คงหมดโอกาสได้แบกเป้ท่องโลก!
ถ้าถามว่ามีความสุขกับการท่องเที่ยวใช้งบน้อย (บางครั้งต้องนอนรอที่สถานีรถไฟหรือสนามบิน ต้องเดินหนทางไกล หรือนั่งกินอาหารข้างทาง ฯลฯ) หรือไม่? ก็อยากตอบว่า "ความสุขในการเดินทางของผมไม่ต้องใช้เงินมาก" ขอเพียงอยู่ง่ายกินง่าย มองหาความงามรอบตัวด้วยใจสงบ ไม่เร่งรีบ ใช้อุปกรณ์บันทึกภาพที่มีอยู่...ผมเก็บภาพแต่ละทริปกว่า ๒,๐๐๐ บาน การได้นั่งละเมียดกาแฟและบันทึกเรื่องราวเพื่อนำมาโพสต์ให้เพื่อน ๆ ได้อ่าน...นั่นแหละคือความสุขของผม!!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทริป Travellin' light ไป Bukit Lawang ที่ผ่านมา... เมื่อชีวิตของผมได้มาอยู่กับธรรมชาติเช่นนี้!!
ทุกเย็นผมจะเดินลงมาจากห้องพัก พร้อมด้วยโสร่งที่เตรียมไว้...
เดินลัดเลาะเลียบริมน้ำไปอีกนิดเดียว...
ก็จะถึงจุดที่ผมยึดเป็นที่ลงเล่นในกระแสน้ำใสไหลเย็น...
หลังก้อนหินนั่นคือจุดที่ผมหลบความแรงของสายน้ำลงไปนอนแช่...
แตกต่างกับการลงไปนอนแช่ในแม่น้ำซองที่วังเวียง (สปป.ลาว) มากนัก! ที่นี่สงบกว่า... เป็นโลกส่วนตัวที่เหนือคำบรรยายใด ๆ
อาบน้ำแล้วเปลี่ยนไปสวมโสร่ง เดินกลับมาเจอเนลล่า เธอบอกผมว่า "You look Indonesian." นี่แหละคือสิ่งที่รู้ว่าผมแตกต่าง ไม่เหมือนนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ
ช่วงอาหารค่ำเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งซึ่งมีความสุข หุหุ... ผมน่าจะอยู่สัก ๑๐ วัน จะได้เลือกสั่งกินอาหารอินโดใน menu ให้ครบ เสียดายจังที่มีเวลาน้อยไปหน่อย!!
ในห้องพักไม่ต้องหรู ผมจ่ายคืนละ ๑๐๐ บาท จะอยู่สัก ๑๐ วันก็ยังได้!
มีวงดนตรีและนักร้องเสียงดีอย่างเนลล่าบรรเลงขับกล่อม ผมนอนฟังทุกคืน ทำให้หลับอย่างมีความสุข...
ถ้าเที่ยวแบบทริปละ ๓-๔ หมื่นบาท อาจไม่มีโอกาสได้เห็นภาพอย่างนี้ก็ได้!
สายลมแสงแดด บุปผชาติสวยสด รอยยิ้มแลเสียงหัวเราะ.... ทุกอย่างมันผสมกลมกลืนอยู่ใน Bukit Lawang
ความสุขซึ่งไม่ต้องจ่ายแพงหาได้ที่นี่...จริง ๆ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น