วันอาทิตย์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2567

เนินวัดใจ

หลืออีกแค่ครึ่งทาง (500 เมตร) เป็นช่วงสุดท้ายก่อนถึงจุดสูงสุด ผู้พิชิตจะต้องผ่าน "เนินวัดใจ" ก่อน!


 
คาดว่า "เนินวัดใจ" น่าจะเป็นเนินสูงที่ทำให้นักเดินป่าต้องเปลี่ยนเป็นนักปีนเขา...ตาแก่บ้านห้างฉัตราเดินไปก็ยังไม่เห็น ?








 
นั่นไง...ป้าย "เนินวัดใจ" ตั้งอยู่ข้างหน้า!!



 
"ไหนหละ...เนินวัดใจ?" ผมไม่เห็นอะไร...นอกจากทางเดินที่สูงขึ้นทีละน้อย



 
เห็นแค่บันได...เดินขึ้นไปได้ไม่ยากนัก ผมยังคิดว่าจะต้องเจอเนินสูงกว่านี้ จนต้องใช้คำว่า "ปีน"







 อ้าว!...ถึงแล้ว ย.4


ผ่านเนินมาแล้วหรือเนี่ย? ไม่เห็นต้องวัดใจอะไรเลย!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น