"....ร่อนเร่พเนจร ไม่รู้จะนอนไหนเอย" เสียงเพลงนกขมิ้นแว่วหู... ตาแก่เมืองรถม้าคิดถึงการหาที่หลับนอนระหว่างเดินทางร่อนเร่
นกขมิ้น...ค่ำคืนฉันยืนอยู่เดียวดาย เหลียวมองรอบกายมิวายจะหวาดกลัว
มองนภามืดมัวสลัวเย็นย่ำ ค่ำคืนเอ๋ย ฮือ…..ฮื้อ….ฮือ…ฮือ..ฮือ...
ยามนภาคล้ำไปใกล้ค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอกขจร นกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำแล้วจะนอนไหนเอย เอ๋ย…..เล่านกเอย
อกฉันทุกวันเฝ้าอาวรณ์ เหมือนคนพเนจรฉันนอนไม่หลับเลย
หนาวพระพายพัดเชย อกเอ๋ยหนาวสั่น สุดบั่นทอน ฮือ…..ฮื้อ….ฮือ…ฮือ...ฮือ….
ยามนี้เราหลงทางกลางค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอกเจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย
เจ้าดอกขจร ฉันร่อนเร่พเนจร ไม่รู้จะนอนไหนเอย… เอ๋ย….โอ้หัวอกเอย…
ภาพนกขมิ้นและเนื้อเพลงจาก palungjit.org (ขอขอบคุณ)
เดินทางไปยุโรปนับว่าลำบากที่สุด ผมต้องปูผ้าพลาสติกนอนบนพื้นเรือโดยสารจากกรีซไปอิตาลี...
ต้องนอนหนาวรออยู่หน้าโฮสเทลที่ยังไม่เปิด นอนในตู้โทรศัพท์ นอนข้างสถานีรถไฟซูริค! นั่งหลับที่สถานีรถไฟเวนิส ประสบการณ์สอนให้ผมแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งได้ปั่นจักรยานในมาเลเซีย ขากลับมาจากออสเตรเลียผมขี่จักรยานจากสิงคโปร์ ผ่านชายฝั่งตะวันออก (east coast) ใช้เวลาเกือบ ๑ สัปดาห์กว่าจะได้กลับเข้าไทยที่สุไหงโก-ลก
จำได้ว่าไม่เคยกังวลเรื่องที่พักหลับนอนในประเทศมาเลเซีย ผมแค่ปั่นจักรยานไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก! วันแรกเจอหนุ่มมาเลย์ ๓ คน ชวนให้พักค้างคืนที่บ้านพักในสวนเกษตร (2) วันรุ่งขึ้นเดินทางต่อถึง Mersing (3) ใกล้ค่ำแล้วผมเข้าไปนั่งอยู่ในสวนสาธารณะเล็ก ๆ ริมชายหาด มีหนุ่มมาเลเซียเชื้อสายจีนมาพาผมไปนอนพักที่บ้าน...
มาวันนี้ระหว่างขี่จักรยานมาตามเส้นทางจากสถานีรถไฟหนองหล่ม ผมก็มองสองข้างทาง ดูว่ามีที่พักค้างคืนที่ไหนบ้าง? มีเยอะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนหลวงหมายเลข 106 (ลำพูน-ลี้) มีศาลาพักร้อนตั้งอยู่ริมทางเป็นระยะ ๆ
ปั่นมาเจอฝน... ผมเลี้ยวเข้ามาหลบยังศาลาหลังหนึ่ง คิดว่าตรงนี้ก็นอนพักค้างคืนได้!
พอฝนหยุดก็ปั่นต่อ.... ต้องแข่งกับเวลาและทางชัน
เข้าเขตบ้านสันป่าสัก หลักกิโลเมตรบอกว่าอีก ๒๐ กิโลเมตรถึงเมืองลี้ ถ้าปั่นเต็มที่คงต้องใช้เวลาอีกชั่วโมงกว่า...
ไปได้อีกนิดเดียว ฝนก็โปรยปรายลงมาอีก ผมเห็นศาลาอยู่ด้านขวามือ...
หักเลี้ยวเข้ามาแล้วยกรถขึ้นหลบฝนบนศาลา นาฬิกาบอกเวลา ๑๗.๓๐ น. ผมตัดสินใจนอนที่นี่ในคืนนี้
ดวงอาทิตย์จวนลับฟ้า...
ไม่นานนักความมืดก็มาเยือน...พร้อม ๆ กับฝูงยุงหิวกระหาย!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น