อาหารเช้าที่นี่ก็ไม่แตกต่างจากที่ Royal Guest House ในมัณฑะเลย์ คือมี ขนมปัง ไข่ กล้วย กาแฟหรือชา ผมชอบใจตรงที่ว่าไม่ว่าจะเป็นที่ไหน จะมีสาวพม่า ๒-๓ คนคอยต้อนรับตามเวลาที่กำหนด ไม่เคยต้องใช้คูปอง แค่เดินเข้าไปนั่งก็เอามาให้กิน จะดื่มกาแฟหรือชาก็บอกเธอไป กินเสร็จก็ออกเที่ยวได้เลย...
พอก้าวออกจากโรงแรม ผมเห็นขบวนพระบิณฑบาตกำลังผ่านมาพอดี...
กับแสงแดดยามเช้า...
ได้เวลาปั่นจักรยานเที่ยวแล้วครับ ที่โรงแรมก็มีจักรยานให้เช่า เค้าคิด ๑,๕๐๐ จ๊าด แต่ที่ร้านของชำตรงข้ามแค่พันเดียว (จักรยานไฟฟ้า ๕ พัน) ผมเดินข้ามถนนไปขอเช่าจักรยานที่ใช้แรงปั่น จ่ายเงิน ๑,๐๐๐ จ๊าดแล้วเอามาขี่ได้เลย...
เพื่อน ๆ ที่รักครับ ผมปั่นจักรยานเที่ยวตั้งแต่เช้าจรดเย็น เรียกว่าใช้งานจนเกินคุ้ม แม้อากาศจะร้อน ผมก็ไม่ย่อท้อ...พยายามลุยให้ได้มากที่สุดเท่าที่ทำได้! แล้วก็ถ่ายภาพไว้ได้มากมายจริง ๆ ผมคงไม่สามารถนำมาลงได้ทั้งหมด ครั้นจะบรรยายให้ละเอียดว่าไปไหนบ้างก็คงไม่ไหว ขอนำภาพมาโพสต์เพื่อแสดงว่าผมได้ทำในสิ่งที่ฝันมานานถึง ๓ ทศวรรษด้วยการปั่นจักรยานเที่ยวพุกามในวันนี้...
มีแค่เพียงหนทางเล็ก ๆ ไปยังโบราณสถาน ผมก็เลี้ยวรถเข้าไป...
ขี่จักรยานที่นี่ง่ายกว่าในมัณฑะเลย์เพราะถนนว่าง ผมแทบไม่ได้เจอนักท่องเที่ยวปั่นจักรยานด้วยกันเลย ฝรั่งส่วนใหญ่ควบจักรยานไฟฟ้า...
เจดีย์บางแห่งก็ปีนขึ้นไปอยู่ข้างบนได้...
มองลงไปเบื้องล่างก็จะเห็นทะเลเจดีย์...
วัดไหนมีชื่อเสียงและมีนักท่องเที่ยวเยอะ ก็จะเห็นแม่ค้านำของไปจำหน่าย...
บางวัดอยู่บนเนินสูง ปั่นไม่ไหว ผมต้องจูงรถขึ้นไป อย่างเช่นวัดนี้...
วัดและเจดีย์ที่อยู่ริมทางสายหลักก็มีเยอะ...
ปั่นจักรยานเที่ยวพุกาม... ผมเก็บเกี่ยวทุกนาทีอย่างมีค่า!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น