จากวัดป่าเวียงสรรค์...ผมปั่นจักรยานข้ามทางรถไฟ ไปตั้งหลักที่ทางจักรยาน (bike lane) บนทางหลวงหมายเลข 1348
มิได้พกพาเครื่องนำทาง ผมศึกษามาก่อนหน้านี้ว่า จากจุดเริ่มต้น (1) ต้องข้ามถนนหลวงไปทางฝั่งซ้ายแล้วปั่นจักรยานไปให้ถึงมุมสุดของตัวเมือง (?) ประมาณนั้นแหละ!! ๘ โมงเช้าตาแก่บ้านห้างฉัตรขอแวะเข้าห้องน้ำที่ปั้มน้ำมัน ปตท. แม่เมาะก่อน...
จอดจักรยานใกล้ ๆ กับประตูนำ (G) สูดอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า แม้ว่าอยู่ไม่ไกลจากแหล่งปล่อยมลพิษโรงไฟฟ้าถ่านหิน
ผมขอไม่เล่าลึกในรายละเอียด แค่อยากบอกว่าปากเท่านั้นที่เป็น navigator ชั้นยอด ถามเขาไปเหอะ อย่าปล่อยให้ผ่านเลยไปแล้วต้องหลงงงงงงงง
ผมปั่นจักรยานผ่านโรงเรียนอนุบาลแม่เมาะ...
ถ่ายรูปเจ้า Banian เพื่อนยากไว้หน่อย
เลยมาถึงศาลหลักเมืองแม่เมาะ....
ปั่นตรงไป ทางด้านขวามือเห็นโรงเรียนแม่เมาะวิทยา ผมได้ยินเสียงจอแจของผู้คนและวงดุริยางค์ซึ่งกำลังอุ่นเครื่องสำหรับงานกีฬาสีของโรงเรียน เคยอ่านเฟสบุ็คผ่านตาทราบว่ามีลูกศิษย์คนนึงที่ผมเคยสอนที่ราชภัฏ เขาเป็นครูดนตรีอยู่ที่นี่ แต่จำไม่ได้ว่าเป็นใคร
ปั่นจักรยานแวะไปเยี่ยมเยียนครูดนตรีโรงเรียนแม่เมาะวิทยา แล้วเดินทางต่อ ผ่านอ่างเก็บน้ำสงบเงียบ...
ไม่รู้ว่าผมเขียนเล่ามากไปหรือเปล่า? เพื่อน ๆ แนะนำได้น้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น