วิหารพระเมืองแก้ว เป็นสถานที่บรรจุสรีระทิพย์ของครูบาชัยยะวงศาพัฒนา เปรียบได้กับโฮงหลวงซึ่งบรรจุสรีระครูบาขาวปีที่วัดพระพุทธบาทผาหนาม...
ข้าง ๆ บันไดนาคหน้าวิหาร ผมเห็นแท่นประดิษฐานรูปปั้นบูชาครูบาชัยยะวงศาพัฒนา เว็บกรุงเทพธุรกิจกล่าวไว้ว่า..
ชุมชนพระบาทห้วยต้มถือกำเนิดขึ้นในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ ด้วยศรัทธาของ “ชาวปาเกอะญอ” หรือชาวกะเหรี่ยงซึ่งอพยพจากตำบลแม่ตื่น อำเภอแม่ระมาด จังหวัดตาก เพื่อมาอาศัยอยู่ใกล้กับหลวงปู่ครูบาวงศ์ หรือครูบาชัยยะวงศาพัฒนา และปฏิบัติธรรมตามหลักพระพุทธศาสนากับหลวงปู่แทนการนับถือผีอย่างชาวเขาเผ่าอื่น ปัจจุบันชุมชนนี้กลายเป็นชุมชนชาวปกากะญอขนาดใหญ่ ซึ่งทั้งหมดยังคงยึดถือแนวทางการปฏิบัติตนตามคำสอนของหลวงปู่ครูบาวงศ์อย่างเคร่งครัด จนกลายเป็นเสน่ห์ของชุมชนแห่งนี้...
ช่อฟ้าใบระกาแลหน้าบันของวิหารพระเมืองแก้วช่างงดงามยิ่งนัก...
ภายในทาสีขาว ประดับด้วยโคมไฟระย้าสวยงาม...
ศิษยานุศิษย์และผู้มาเยือนวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ต่างพากันมาเคารพกราบไหว้สรีระศพของหลวงปู่ซึ่งไม่เน่าเปื่อยด้วยความศรัทธา เบื้องหน้าองค์พระชัยมงคลจตุรทิศธรรมญาณ พระประธานสีทองปางเปิดโลก...
ในวันที่ ๑๕-๑๗ พฤษภาคมของทุกปี ชาวปาเกอะญอและผู้ที่มีจิตศรัทธาต่อครูบาชัยยะวงศาพัฒนาจะมารวมตัวกันที่วัดเพื่อร่วมพิธีเปลี่ยนผ้าครองสรีระสังขาร โดยวันแรกจะช่วยกันเตรียมสถานที่ให้พร้อมเพื่อรองรับผู้ที่หลั่งไหลเข้ามาร่วมงาน ในวันต่อมาจะเป็นการแห่ต้นไทยทานที่มีความสูงถึง ๑๕ เมตรโดยชาวบ้านจะนำอาหารและสิ่งของเครื่องใช้มาผูกไว้ แห่ไปตามถนนสายหลักรอบชุมชน นำด้วยขบวนตุง ขบวนเครื่องสักการะ เสลี่ยงพระเถระชั้นผู้ใหญ่ และขบวนเครื่องตานแทนตานใช้หรือต้นไทยทาน ชาวบ้านส่วนใหญ่จะพร้อมเพรียงกันแต่งกายด้วยชุดปาเกอญออย่างสวยงาม
(ที่มา - bangkokbiznews.com)
สาธุ ๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น