ที่พักพิงวัดหนองวัวเฒ่า

หลังจากแวะนมัสการพระมหาธาตุเจดีย์ศรีเวียงชัย ผมปั่นจักรยานไปวัดพระพุทธบาทห้วยต้มซึ่งอยู่ห่างออกไปประมาณเกือบ ๑.๕ กิโลเมตร มีวาสนาได้เห็นและกราบไหว้สรีระของครูบาชัยยะวงศาพัฒนา...

ออกจากวัดพระพุทธบาทห้วยต้มเวลา ๑๗.๒๐ น. จะต้องไปถึงวัดพระธาตุห้าดวงก่อนท้องฟ้าสิ้นแสง!

เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นและนับว่าโชคดีกับการหาที่พักพิงในคืนท้ายสุดแห่งปี ขณะขี่จักรยานหาทางออกสู่ถนนใหญ่เพื่อมุ่งหน้าไปวัดพระธาตุห้าดวงซึ่งตั้งอยู่บนทางหลวงหมายเลข 106 ผมก็เจอด่านให้บริการนักท่องเที่ยวอีกจุดหนึ่ง แม้จะมีเวลาเหลือน้อยก็ยังคงไม่รีรอที่จะหยุดพักดื่มน้ำเย็นและกาแฟร้อน เจ้าหน้าที่อาสาสมัครชาวปกากะญอบอกว่าจริง ๆ แล้วอยากให้มีคนแวะใช้บริการเยอะ ๆ แต่ดูเหมือนว่าช่วงนั้นจะมีตาแก่เมืองรถม้าคนเดียวที่แวะมา คุยกันไปคุยกันมาทำให้ทราบเรื่องโฮมสเตย์ซึ่งมีที่พักแบบเรียบง่ายและบริการนำเที่ยวในชุมชน หนุ่มบ้านนาทรายบอกด้วยว่าคืนนี้จะมีสวดมนต์ข้ามปีที่พระเจดีย์ ผมสามารถไปร่วมงานได้ด้วย!  ว้าว...ถ้ายังงั้นค่ำคืนนี้ก็ไม่ต้องไปวัดพระธาตุห้าดวง ผมจะได้พักที่โฮมสเตย์ใกล้กับพระเจดีย์ซึ่งมีพิธีสวดมนต์ข้ามปี...ดีจังเลย!  หนุ่มใจดีช่วยโทรศัพท์ติดต่อโฮมสเตย์ให้ก่อน...แต่ติดต่อกันไม่ได้ เค้าอาสาขี่จักรยานยนต์นำตาแก่เมืองรถม้ากลับเข้าไปยังชุมชน

ปั่นจักรยานนำหน้าไป...ผมรู้สึกเหนื่อยกับระยะทางกิโลเมตรกว่า ๆ บนถนนลูกรังจนออกอาการ หนุ่มตามมาข้างหลังตะโกนบอกว่าถ้าไม่ไหวจะพักก่อนก็ได้!  ผมกลับยิ่งออกแรงถีบหนักขึ้น จนกระทั่งถึงบริเวณที่ตั้งโฮมสเตย์ แต่ก็ไม่ได้เรื่อง...เพราะผู้คนดูเหมือนจะเตรียมอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปร่วมพิธีสวดมนต์ข้ามปีกันซะหมด ผู้นำทางหนุ่มบอกว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวจะหาที่พักให้ ไม่ต้องจ่ายเงิน...

ตอนนั้นผมถูกนำไปทางไหนบอกทิศทางไม่ได้แล้ว ผ่านพระมหาเจดีย์ทางด้านซ้ายมือแล้วเลี้ยวซ้าย (1) ตรงเข้าไปยังจุดหมายเบื้องหน้า (2)....

ภาพจาก google street view - thanks!

สุดทางที่หน้าศาลา (2) ผมนำจักรยานจอดไว้ พูดด้วยความยินดีว่านอนที่ศาลานี่ก็ได้ มีเต็นท์และเครื่องนอนมาพร้อม 

ผู้นำทางพูดโทรศัพท์ด้วยภาษาปกากะญอ สักพักก็มีพระรูปหนึ่งซึ่งยังดูหนุ่มเดินมาบอกให้ผมเข้าไปนอนในห้องพักซึ่งมีไว้ให้ญาติโยม ท่านพาผมเปิดประตูหาห้องพักที่สะอาดและมีไฟฟ้า นำเสื่อ หมอน และผ้าห่มมาให้  แล้วยังช่วยนำจักรยานเข้าเก็บไว้ในห้องเพื่อความปลอดภัยอีกด้วย...

พระตามมาสอบถามด้วยความเป็นห่วงว่าตาแก่จะหิวกระหาย ผมบอกว่ามีน้ำดื่มพร้อม เรื่องอาหารท่านบอกว่าที่วัดนี้ไม่กินเนื้อสัตว์ ผมก็บอกว่ากินมังฯ เช่นเดียวกัน ท่านยิ้มและอนุโมทนาสาธุ ก่อนจะปล่อยให้ผมได้อาบน้ำแต่งตัวไปร่วมพิธีสวดมนต์ข้ามปี...

เพิ่งรู้ทีหลังว่า...จริง ๆ แล้วสถานที่ที่ผมได้พำนักค้างคืนคือ "วัดหนองวัวเฒ่า" 

เป็นส่วนหนึ่งของวัดพระพุทธบาทห้วยต้มนั่นเอง!