วันเสาร์ที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2563

วัดป่าเปอะ ต.ท่าวังตาล


ใครพูดคำเมืองได้คงรู้ดีว่า "ขี้เปอะ" นั้นหมายถึง "ขี้โคลน" ผมจำได้ว่าลุงรภ เจ้าของ chiangmaicoffee.com ผู้เขียนหนังสือ "ชีวิตลูกผู้ชาย...ที่สู้โรค...ด้วยหัวใจเกิน 100" มีสุนัขชื่อ "ไอ่ขี้เมี้ยง"  ถ้าจะเลี้ยงสุนัขอีกสักตัวเป็นเพื่อนในบั้นปลายชีวิต... ตาแก่เมืองรถม้าก็อยากจะตั้งชื่อมันว่า "ไอ่ขี้เปอะ"


จากถนนสมโภชเชียงใหม่ ๗๐๐ ปี หรือ ทางหลวงหมายเลข 3029 ครั้งหนึ่งผมเคยปั่นจักรยานประมาณ ๖๕๐ เมตรผ่านวัดป่าเปอะ 


ตั้งอยู่เลขที่ ๑๖/๓ หมู่ที่ ๒ ตำบลท่าวังตาล อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ สังกัดมหานิกาย ด้วยพื้นที่ประมาณ ๒ ไร่กว่า กล่าวกันว่าวัดนี้สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๒๐๔  ช่วงของการฉลองวัดใหม่มีฝนตกชุกทำให้ถนนหนทางแฉะลื่นมีแต่โคลน (เปอะ) จึงพากันตั้งชื่อวัดว่า "วัดป่าเปอะ" 

 
 



ประตูวัดทางด้านทิศตะวันออกติดถนนมีลักษณะแปลกตา ผมเห็นพญานาคโผล่หัวออกมาจากพุ่มไม้ หาได้ไม่ง่ายนัก ขอเพื่อน ๆ ได้พิจารณา...





เดินเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...











ปัจจุบันนี้สภาพบ้านเมืองเปลี่ยนไป...เข้าใจว่าคงไม่มี "ขี้เปอะ" แล้ว!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น