ทางด้านซ้ายมือ ริมถนนมูลเมืองผมเห็นซุ้มประตูวัด (1) ตั้งอยู่ ตัวอักษรพม่ายืนยันได้ว่าเป็นวัดพม่าจริง ๆ
เลี้ยวเข้าไปอีกประมาณ ๓๐ เมตรก็ถึงซุ้มประตูวัด (2) ตัวจริงของจริง ดูคล้ายกับว่ายกจากมัณฑะเลย์เอามาไว้ที่นี่เลย...
ผ่านเข้าไปก็ได้กลิ่นอายสไตล์พม่าแล้วครับ เริ่มจากเสียงผู้คนที่พูดกันด้วยภาษาพม่าล้วน ๆ
เห็นต้นโพธิ์รายล้อมด้วยซุ้มพระพุทธรูป อย่างเนี้ยแหละที่เคยเห็นในพม่า...
ถ้าเป็นวัดไทยยังคงใส่รองเท้าเข้าใกล้ได้ แต่วัดพม่าต้องถอดรองเท้าวางไว้ข้างนอก...
ไปเที่ยวพม่าหลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเห็นว่าวัดพม่านิยมสร้างหอระฆังหรือหอกลองใหญ่ ๆ เอาไว้เหมือนวัดไทย ส่วนใหญ่ก็จะเรียบง่ายอย่างนี้...
อาคารที่เห็นตรงกลางลานทางด้านทิศตะวันออกของต้นโพธิ์ เป็นรูปแบบของวิหารวัดพม่าเช่นเดียวกับที่ผมได้เห็นในจังหวัดลำปาง...
ขึ้นไปแล้วได้เห็นป้ายเขียนบอกว่าเป็นกุฏิที่สร้างเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๗ ด้วยเงินบริจาคจำนวนแสนกว่าบาท...
ดูห้องหับและเครื่องใช้ไม้สอยก็น่าจะพูดได้ว่าเป็นกุฏิ...
แต่ก็เป็นวิหารที่มีพระประธานงดงามตามรูปแบบพม่าด้วย...
ได้ยินเสียงตะโกนของหนุ่มพม่า...ผมเกือบจะเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองกำลังอยู่ในประเทศเมียนมาร์!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น