นับว่าเป็นโชคดีอยู่อย่างหนึ่งคือ ในขณะนั่งรถผมสามารถบังคับร่างกายให้หลับและตื่นได้ตามเวลาเหมือนกับว่ามีสวิชปิดเปิดที่สมอง หลังจากพักผ่อนอย่างพอเพียง ตื่นขึ้นมาก็พร้อมจะลุยต่อ! รู้สึกภูมิใจนิด ๆ เมื่อกางจักรยานออก แล้วปั่นจากสถานีรถไฟเข้าไปในเมือง จะมีตาแก่สักกี่คนที่เลือกเดินทางแบบนี้? ใช้งบน้อยแต่ได้ประสบการณ์สุดคุ้ม!
เมืองเด่นชัยที่อยากสัมผัสมานานแล้วเพิ่งตื่นจากหลับใหล แสงไฟบนท้องถนนอีกไม่นานคงต้องยอมแพ้ให้กับพระอาทิตย์ที่โผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาขับไล่...
ชอบบรรยากาศอย่างเนี้ยจริง ๆ ผมขี่จักรยานไปแวะเติมพลังด้วยน้ำเต้าหู้
เสริมด้วยปาทั่งโก๋อีก ๕ บาทก็อิ่มแล้ว หมอบอกให้ผมหลีกเลี่ยงไขมันทรานส์...แต่นาน ๆ กินทีคงไม่เป็นไร!
กดชัตเตอร์เก็บภาพไว้อีกบาน... ก่อนเริ่มต้นปั่น
ไม่ต้องอาศัยแผนที่หรือจีพีเอส ผมปั่นจักรยานข้ามทางรถไฟแล้วมุ่งหน้าตรงไป...
หวังว่าจะได้เจอวัดสักวัดนึง...ในระยะทางไม่ไกลนัก!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น