ก่อนออกเดินทางก็ยังไม่ค่อยมั่นใจในสุขภาพของตัวเองนัก มีอาการเวียนหัวและไม่สบายท้องจนต้องเอายาหอมมาละลายน้ำดื่ม อย่างไรก็ตามผมก็ต้องเดินทางให้ได้ จองที่พักที่ Cloud Hotel ไว้แล้ว เมื่อคืนนี้เจ้าหน้าทีก็โทรมาสอบถาม
ถึงเชียงใหม่ตรงเวลา ผมปั่นจักรยาน ๔.๘ กิโลเมตรจากสถานีรถไฟไปตามเส้นทางที่วางแผนไว้แล้ว เป็นวันหยุดถนนหนทางว่าง ผมปั่นรวดเดียวถึง Cloud Hotel ก่อนเวลาที่คิดไว้! กล่าวได้ว่านี่คือที่พักซึ่งหาได้ง่ายที่สุดตั้งแต่เคยพักมา ไม่ต้องถามใคร...ผมไม่หลง ไม่ต้องเปิดสมุดดู address
จากถนนช่างหล่อแค่เลี้ยวเข้าถนนทิพย์เนตร พอเห็นป้าย Cloud Hotel ทางด้านซ้ายมือ ก็เลี้ยวจักรยานเข้าไป ดูราวกับว่าจะเคยรู้จักมาก่อน!
ผู้จัดการสาวซึ่งทราบชื่อภายหลังว่าคุณ B ได้ให้การต้อนรับลูกค้าคนไทยคนเดียวเป็นอย่างดี การเช็คอินซึ่งต้องใช้บัตรประชาชนก็เหมือนกับที่อื่น ผมจ่ายเงินค่าที่พัก ๒ คืน ๒๐๐ บาทและค่ามัดอีก ๑๐๐ บาท จากนั้นก็นำผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน และผ้าห่มเดินขึ้นไปยังห้องดอร์ม 311 ซึ่งอยู่ชั้นสามของอาคารที่เห็นในภาพยืนยันการจอง...
ไม่ต้องมีกุญแจครับ เป็นประตูกระจกบานเลื่อน พอเปิดเข้าไปก็รู้สึกได้ถึงความเย็นที่เข้ามาปะทะกาย มีฝรั่งสาว ๒ คนอยู่ในห้อง ผมส่งเสียงทันทีว่า "Hi!" เป็นปกติที่จะต้องทักทายเพื่อน hosteller แล้วพูดต่อว่า "It's cool in here!" แหม่มคนหนึ่งแจงว่ามันเป็นห้องปรับอากาศ
มองหาที่นอนสำหรับคืนนี้...ผมเลือกเตียงชั้นล่างที่อยู่ติดประตูห้องน้ำ
รีบจัดการสวมปลอกหมอนและปูที่นอนทันที...
แบ่งเสื้อผ้าส่วนหนึ่งออกวางไว้เพื่อลดน้ำหนักเป้...
แหม่มสาวออกไปแล้ว ผมก็ต้องรีบไปหาพี่จ๋าที่โรงพยาบาลประสาทเชียงใหม่เช่นกัน
ไม่่ลืมที่จะปิดสวิชเครื่องปรับอากาศก่อนออกจากห้อง ฝรั่งส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยปิดกัน!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น