ผมต้องยอมรับว่ารู้สึกตื่นตาตื่นใจไม่น้อยเมื่อได้เห็นอุโบสถวัดสมณโกฏฐารามซึ่งมีลักษณะแตกต่างจากที่เคยได้เห็นตามวัดต่าง
ๆ
ทั้งในภาคเหนือของไทยหรือในประเทศเพื่อนบ้านอย่างลาวและเขมร...
พระอุโบสถก่ออิฐถือปูนรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าซึ่งมีความยาวค่อนข้างมาก ที่นี่ไม่มีบันไดนาคหรือซุ้มประตูที่สร้างไว้สวยงามเหมือนวัดทางล้านนา มีเพียงทางเข้า ๔ ทาง เป็นประตูเล็ก ๆ ก้าวขึ้นบันได ๓ ขั้นเข้าไปในตัวโบสถ์
ผมไม่พลาดที่จะเก็บภาพใบเสมาไว้ให้เพื่อน ๆ ดู...
เดินสำรวจโดยรอบ เห็นว่าปูนที่ฉาบไว้ได้หลุดร่วงลงมาเกือบหมดแล้ว...
เข้าใจว่านี่คือด้านหน้า
พระประธานหันพระพักตร์มาทางนี้...
ชายแก่จากเมืองรถม้าผ่านเข้าไปในอุโบสถทางประตูที่เห็น...
ประดิษฐานพระประธาน "พระศรีสมณโกฏบพิตร" พระพุทธรูปปางมารวิชัยเนื้อปูนทรายที่ถูกปิดทองไว้เหลืองอร่าม...
ตรงกลางลานด้านนี้มีวิหารสร้างใหม่ ทันสมัยด้วยรั้วและราวบันไดสแตนเลส...
ได้เห็นพุทธรูปปูนทรายที่เริ่มปิดทอง ทำให้นึกถึงคำพูดที่ว่า "จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา"
จะมีใครสักกี่คนที่อยากปิดทองหลังพระ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น