รำพึงรำพัน่ก่อนออกเดินทาง

๘ โมงเกือบครึ่ง... เช้านี้ผมลุกจากที่นอนด้วยความรู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่นขึ้นมาเช็คข้าวของที่จะนำไปด้วย  FB Trip ไปลาวใต้ซึ่งกำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงมิได้นำมาซึ่งความตื่นเต้นให้กับผมเหมือนทุก ๆ ครั้ง อาจจะเป็นเพราะถึงวัยที่ใกล้ปลดระวางแล้วก็ว่าได้!  

 
ผมคิดถึงคุณนิตเทพ นราธิป นักผจญภัยผู้เขียนหนังสือ "ข้ามน้ำสามทวีป" ผู้ล่วงลับไปแล้ว

เมื่อคืนนี้เพื่อนจบมงฟอร์ตด้วยกันโทรมาหา เราคุยกันเรื่องสุขภาพ และเรื่องของ "หมอหนุ่ย" ที่มีแผนจะกลับมาอยู่บ้านเกิดเมืองนอนหลังจากไปใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกากว่า ๔๐ ปี ผมฟังแล้วยังนึกไม่ออกว่าหมอหนุ่ยและครอบครัวจะหอบเงินก้อนโตกลับมาอยู่เมืองไทยได้อย่างมีความสุขแค่ไหน?

หลายคนไม่เคยสัมผัสกับชีวิตและประสบการณ์เหมือนคุณนิตเทพ นราธิป บางคนก็ต้องมาจากไปเสียก่อน ผมยังสงสัยอยู่ว่าแล้วบั้นปลายชีวิตระหว่างคนที่มีรายได้เดือนละ ๖๐๐ บาทจากเงินผู้สูงอายุกับอีกเดือนละ ๒,๐๐๐ บาทจากการสอนไวโอลินและเปียโนอย่างผม กับหมอหนุ่ยผู้มั่งคั่งจะแตกต่างกันแค่ไหน? 

ผมพร้อมแล้วครับที่จะก้าวไป เพื่อนำประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ และภาพถ่ายมาฝากเพื่อน ๆ ที่รักทุกคน

แล้วค่อยกลับมาเจอกันเด้อ...