ผิดหวัง...ไม่ได้ตั้งเต็นท์

บ่ายสามโมงสี่สิบห้า ผมปั่นจักรยานผ่านจุดที่โหดสุดขึ้นมาแล้ว มองเห็นสามแยก (2) ที่อยู่ข้างหน้า...

รู้ว่าถ้าเลี้ยวขวาไปอุทยานแห่งชาติฯ (3) ซึ่งเคยไป หากเลี้ยวซ้ายก็ผ่านต้นไม้กลางถนน (T) ไปอำเภอแม่ทา...

ตรงทางแยกจะมีหลักกิโลเมตรยักษ์ตั้งอยู่ 

 เลี้ยวขวา...ปั่นไปอีกนิดเดียวก็ถึงทางเข้าอุทยานฯ ทางด้านขวาเห็นเต็นท์ให้บริการนักท่องเที่ยวตั้งอยู่

 

จะขี่จักรยานเข้าไปขอตั้งเต็นท์นอนคืนนี้ที่สำนักงานอุทยานฯ 

 

 

 

เจ้าหน้าที่สาวตรงปากทางห้ามมิให้ผมเข้า บอกว่าต้องมีผลตรวจ ATK

 

เออ...หมดสิทธิ์ ต้องผิดหวัง!  ผมนำเจ้า Bruiser มาถ่ายรูปที่หน้าป้ายอุทยานฯ...

แล้วกลับมาเอนหลังที่เต็นท์บริการนักท่องเที่ยว (3)...

ถือโอกาสพักดื่มน้ำเย็นฟรีที่เค้าแช่ไว้ให้ในตู้แช่สำหรับบริการนักท่องเที่ยว ผมมองเห็นขวดน้ำอัดลมขวดใหญ่ตั้งไว้ให้บนโต๊ะมีทั้งโค้กและน้ำเขียว ดีใจครับ...รินลงเต็มแก้วน้ำแข็งแล้วดื่มอึก ๆ รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันทีทันใด ในขณะที่เจ้าหน้าที่สาวบอกว่ากาแฟก็มี แต่ผมไม่สน ดื่มน้ำจนสะใจแล้วออกเดินทางต่อ เจ้าหน้าที่หน่วยพิทักษ์ป่าผู้ชายในชุดลายพรางแนะนำว่านอนที่นี่ไม่ได้ก็ให้ผมปั่นไปแม่ทา นอนแถวสะพานทาชมพูก็ได้ หรือถ้ามันค่ำเสียก่อน ตรงทางออกจะมีหน่วยงานพิทักษ์ป่าเช่นเดียวกันตั้งอยู่ แวะเข้าไปขอตั้งเต็นท์นอนก็ได้...

ผ่านต้นไม้กลางถนน (T) เวลา ๑๖.๐๔ น. ผมห้อจักรยานลงไปแบบสบาย ๆ จนถึงทางแยกไปสถานีรถไฟขุนตาล...หยุดถ่ายรูปไว้หน่อย!

แล้วค่อย ๆ ปล่อยให้รถไหลลื่นลงไปตามเส้นทางที่เค้าบอกว่าทางแคบโค้งโปรดใช้เกียร์ต่ำ

ผ่านป้ายหมู่บ้านขุนตาน....

อยากให้เลือกใช้ จะเป็นขุนตาลหรือขุนตานก็เอาให้แน่สักอย่าง!