ไหวหรอ?

๑๗ เมษายน ๒๕๖๕ เวลา ๗ โมงเช้า "วัดทาป่าสัก" คือวัดแรกที่ได้มาเยือนในวันนี้...!  ผมใช้เวลาไม่นานในการเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ

ด้วยร่างกายพร้อมปั่น ผมไม่รู้สึกหิวแม้ว่าเมื่อเช้านี้ก่อนออกจากศาลาที่พักที่ขออาศัยนอนค้างคืนได้รองท้องด้วยขนมปังโฮลวีทกับนมชงเพียงเล็กน้อย...

ตาแก่เมืองรถม้าปั่นจักรยานออกจากวัดทาป่าสัก (W) ผ่านสถานอนามัย (H) เลี้ยวขวาออกไปตามทางหลวงหมายเลข 2031

 ทางด้านขวามือเห็นล้อเข็นแขกขายโรตีอยู่หน้าตู้เอทีเอ็ม...

ภาพจาก google street views - thanks!

เลี้ยวจักรยานเข้าไปขอซื้อทันที ระหว่างที่รอ ผมสอบถามได้ความว่าพ่อค้าเป็นคนพม่ามาอยู่เมืองไทยหลายปีแล้ว พูดไทยคล่องแคล่วเชียว..

ได้โรตีแขวนไว้หน้ารถแล้วปั่นจักรยานต่อ เดินทางมาได้ประมาณครึ่งกิโลเมตรเห็นป้ายวัดปงอ้ออยู่ปากซอยด้านขวามือ ปกติแล้วถ้าไม่เห็นตัววัดอยู่ในสายตาจะไปไม่เลี้ยวเข้าไป แต่ไม่รู้เช้านี้เป็นไงผมกลับไม่ยึดมั่น หักเลี้ยวแล้วปั่นเข้าไป....

ขี่เจ้า Bruiser เข้าไปจนถึงสะพานข้ามแม่น้ำแม่ทาเชื่อมระหว่างหมู่บ้าน (B)...

 ไม่เห็นมีวัด....ได้แต่จอดบันทึกภาพทิวทัศน์รอบข้างเอาไว้...

 

 

ขืนปั่นต่อไปอาจหลงเข้าไปที่ไหนก็ไม่รู้โดยไม่ได้เจอวัด แล้วต้องขี่รถกลับทำให้เสียทั้งเวลาและพลังงาน ผมตัดสินใจกลับสู่ถนน ทล.2031 ปั่นอีก ๕ กิโลเมตรถึงวัดทากู่แก้ว (W)

 

 

นำโรตีไปนั่งกินที่ศาลาริมทางบ้านทากู่ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับวัดทากู่แก้ว...

กินแค่เนี้ยแล้วปั่นอีกไกล...ไหวหรอ?