เช้าแล้ว...ได้เวลาเดินทางต่อ! ผมรูดซิปเปิดประตูเต็นท์มองเห็นเจ้า Bruiser ยังคงอยู่ที่เดิม
ผมรีบเก็บเต็นท์ แพ็คของลงเป้และกระเป๋าแล้วนำจักรยานมาตั้งพิงเสาไฟฟ้า ก่อนออกเดินสำรวจอีกทีว่าไม่หลงลืมอะไรไว้ ในขณะที่เจ้าตัวที่มันส่งเสียงรบกวนผมทั้งคืนนอนมองดูอยู่ไม่ไกล... ..
ก่อนขี่รถลงดอยต้องขอลดน้ำหนัก (เบา -empty my bladder) ที่ห้องน้ำที่เค้าสร้างไว้ให้ผู้เดินทางผ่านไปมาซะหน่อย
ส้วมมีอยู่ ๒ ห้อง ใช้น้ำจากถังเก็บที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ
ระยะทางประมาณ ๔ กิโลเมตรที่ปล่อยให้จักรยานไหลลงมาตามเส้นทาง downhill ผมไม่ต้องออกแรงปั่นเลย แค่คอยบังคับแฮนด์และควบคุมห้ามล้อให้ดีเท่านั้น!
ในที่สุด...ล้อรถก็สัมผัสทางราบที่ตำบลออนกลาง อำเภอแม่ออน ผมได้เริ่มต้นวันใหม่ด้วยความภูมิใจ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น