ความสุขที่หาได้ง่าย ๆ ของผมในขณะนี้คือ การปั่นจักรยานออกไปถ่ายรูปตามสถานที่ใกล้บ้านโดยใช้เวลาประมาณ ๒-๓ ชั่วโมง ก่อนกลับมาอัพโหลดภาพลง Google และเขียนบล็อกท่องโลก...
ทุกวันนี้อุปกรณ์ที่ใช้ถ่ายภาพ ผมมีครบหมดทุกอย่างที่เคยฝันอยากได้ในอดีต ไม่ปรารถนาอะไรเพิ่มอีก ในชีวิตที่ผ่านมาผมเริ่มมีกล้องถ่ายรูปที่ซื้อด้วยตัวเองตัวแรกคือ Kodak Instramatic ซึ่งเคยเขียนถึงในเรื่องกล้องถ่ายรูปตัวแรกของผม
ตามมาด้วยกล้องบ๊อกใช้ฟิล์ม 120 ของรัสเซีย ยี่ห้อ Lubitel (มอบให้ป้าจิ๊กไว้เป็นที่ระลึก) จากนั้นก็เริ่มต้นซื้อกล้องที่ใช้ฟิล์ม ๓๕ มม. มาใช้อีก มีมากมายหลายยี่ห้อ จนกระทั่งมีโอกาสได้ใช้กล้องดิจิตอลตัวแรกเมื่อมาอยู่ที่บ้านปงแสนทอง จังหวัดลำปาง เป็นกล้องยี่ห้อ Polaroid ซึ่งปัจจุบันก็ยังเก็บซากของมันไว้อยู่...
บ้านปงแสนทองเป็นสถานที่เริ่มต้นชีวิตยุคดิจิตอลของผม มีเว็บของตัวเองชื่อว่า wichai.net โดยใช้กล้องดิจิตอลตัวแรกที่ซื้อมามือสอง...
การท่องเที่ยวและเขียนบล็อกเริ่มเป็นชิ้นเป็นอัน จากนั้นผมได้เป็นเจ้าของกล้อง Olypus มิว 20 (ซื้อมือสองเช่นกัน)
ผมเริ่มขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปเก็บภาพท้องทุ่งใกล้บ้านมาโพสต์ในบล็อก... ไปต่างประเทศระยะแรก ก็ใช้เจ้ามิวซาว (Olympus Mu20) นี่แหละ ยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสกล้อง DSLR แม้แต่น้อย
เป็นการเริ่มต้นทริปไปต่างประเทศ ที่ผมวางแผนไปย่างกุ้งอีกครั้งแล้วกะว่าจะนั่งรถโดยสารไปทะเลสาบอินเล มีตั๋วโดยสารจาก AirAsia ผมแบกเป้ลงกรุงเทพเพื่อขอวีซ่าที่สถานทูตพม่าบนถนนสาธร คุณเมธีผู้ใจดีกรุณารอพบที่สถานีหัวลำโพง (รถเสียเวลาต้องคอยนานนนนน) แล้วพาผมไปเลี้ยงอาหารเช้าในห้องอาหารสถานีหัวลำโพง ที่โต๊ะอาหารด็อกเตอร์ปิงได้ส่งกระเป๋ากล้อง Nikon D50 ให้ พร้อมกับบอกว่าให้เอาไปดูแลต่อ โอพระเจ้า...ในวันนั้นผมแทบไม่เชื่อสายตาเลยว่าจะมี กล้อง NIKON DSLRในการเดินทางไปพม่า ได้ใช้เก็บภาพชาวประมงในทะเลสาบอินเล...
จากนั้นผมก็ใช้เจ้า Nikon D50 มาเรื่อย ๆ ถ่ายรูปผู้คนและสถานที่ต่าง ๆ ไว้มากมาย
ผมชอบสีสันที่ได้จากกล้องและเลนส์ของเจ้า Nikon D50 มาก ๆ แบตเตอรี่ที่คุณเมธีให้มาก็ดูเหมือนจะซื้อให้ใหม่ เพราะเก็บไฟใช้งานได้ครั้งละเกือบ ๒ ร้อยภาพ ทุกวันนี้มันก็ยังดีอยู่ อย่างเช่นภาพล่าสุดเมื่อผมไปเก็บภาพตัวมอมที่วัดห้วยเรียนเมื่อไม่กี่วันมานี้...
พอดีต่อมาผมประมูลได้ Nikon D100 มาอีกตัว มีแต่ body ไม่มีเลนส์ ราคา ๒,๑๐๐ บาท และมีผู้ใจดี (คุณชัย) ให้เลนส์อย่างดีมาให้อีก ๑ ตัว รวมแล้วผมจึงมี กล้อง DSLR ใช้ ๒ ตัว...
วางแผนปั่นจักรยานไปเก็บภาพเพิ่มเติมที่วัดดอนสักและวัดสถานีรถไฟ (ทั้งสองวัดอยู่ไม่ไกลจากบ้านร้านเปียโน) เมื่อคืนนี้ผมนำกล้อง Nikon D100 ออกมาชาร์จแบตฯ แล้วทดสอบความพร้อม ถ่ายภาพโคมไฟที่อยู่ใกล้ตัวเพื่อทดสอบก่อนนำออกไปใช้งาน...
วันนี้ผมเดินทางออกจากบ้านเวลาประมาณบ่าย ๒ โมง...
ปกติผมใช้ระบบ Manual นะครับ ดังนั้นภาพที่ได้อาจไม่ชัดบ้างก็เป็นธรรมดาเพราะตาผมก็ไม่สู้ดี เอาหละเริ่มเก็บภาพเจ้าแชมป์ก่อนล้อหมุนก่อนเล้ย...
รู้สึกว่าสีสันออกมาก็ไม่แพ้เจ้า D50 นะ ระหว่างทางผมหยุดเก็บภาพตามข้างทางไว้...อยากให้เพื่อน ๆ เห็นความเขียวของท้องทุ่งและเทือกสวนบ้านห้างฉัตรครับ
นั่นไง...วัดดอนสักอยู่ข้างหน้า!
ถึงแย้ว...วัดดอนสัก ตั้งอยู่เลขที่ ๑๑๔ หมู่ ๕ แพะดอนสัก ต.ห้างฉัตร อ.ห้างฉัตร จ.ลำปาง
เก็บภาพอีกหน่อย อยากให้เพื่อน ๆ เห็นสีสันจากเจ้า D100
พาเจ้าแชมป์ไปยืนอยู่ใต้เงาไม้ใกล้พระเจดีย์...
ท้องฟ้าแจ่มใส แสงเงาเข้าท่า ได้เวลาหาความสุขกับการถ่ายภาพแล้วล่ะ...
โชคดีที่เจ้าเบิ้มถูกล่ามเชือกติดกับเสา
ถ้าไม่งั้นตาแก่ที่มาถ่ายรูปอาจจะต้องน่องเหวอะ. 555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น