ผมเป็นนักแสวงหาป่าช้าก็ว่าได้ กล่าวคือเวลาปั่นจักรยานไปไหนสายตามักมองหาป่าช้า (จะเรียกว่าฌาปนกิจสถานหรือสุสานก็แล้วแต่)...
หยุดแวะเก็บภาพไว้ แม้จะโดดเดี่ยว วังเวงเงียบ ก็ไม่รู้สึกกลัวครับ!
๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕ ผมปั่นจักรยานไปวัดง้าวพิชัย ระหว่างทางผ่านสุสาน ๒ แห่ง คือ "ป่าช้าหนองหล่ม" (1) และ "สุสานบ้านทุ่งหนองขาม" (2)
จากปากทางเข้าบ้านหนองหล่ม (G) ริมทางหลวงหมายเลข 1039 ผมขี่จักรยานเลี้ยวซ้ายเข้าไปตามถนนเข้าสู่หมู่บ้าน...
ระยะทางประมาณ ๓๕๐ เมตร ผมเห็น"ป่าช้าหนองหล่ม" (1) ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายมือ
จอดรถเก็บภาพ ด้วยกล้อง Nikon D50
สุนัขลูกครึ่งตัวเล็กวิ่งจากไหนไม่รู้เข้ามาทักทาย...
ขี่จักรยานเข้าไปอีกประมาณเกือบ ๒ กิโลเมตรก็พบป่าช้าอีกแห่งหนึ่งคือ "สุสานบ้านทุ่งหนองขาม" (2) หยุดเก็บภาพไว้อีก...
สองป่าช้ากับหมาหนึ่งตัวคือประสบการณ์ที่ให้ความสุขกับผมบ่ายวันนี้!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น