เพิ่งอ่านหนังสือ To Kill A Labrador ของ Kassandra Lamp จบ... ผมรู้สึกอิงกับเรื่องของสุนัขที่ผู้คนเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนยามแก่เฒ่า
อยากมีเจ้าสี่ขามาอยู่เป็นเพื่อนสักตัวเหมือนกัน แต่ยังไม่ถึงเวลา คิดว่าชั่วชีวิตนี้อาจไม่มีโอกาสแล้วก็เป็นได้? เมื่อได้ปั่นจักรยานมาถึงวัดแม่ปาง ผมไม่เห็นใครเลย (หมายถึงผู้คนนะครับ) คิดว่าเจ้าอาวาสน่าจะจำวัดอยู่ในกุฏิ ทุกอย่างดูเงียบสงบ...
นาฬิกาที่กุฏิหลวงพ่อบอกเวลา ๑๕.๒๕ น.
วัดนี้มีสุนัขอยู่หลายตัว แต่ผมไม่กลัว เพราะแต่ละตัวดูไม่ดุ...
เจ้า Buddy ตรงเข้ามา ส่งเสียงเห่าเหมือนทักทาย พอได้รับการเกาคางก็วางเฉย...
เคยทราบมาว่าเค้าคิดจะสร้างสนามบินไว้แถวนี้ พอดีพื้นที่ขาดแหล่งน้ำก็เลยยุติโครงการ ผมคิดว่าเจาะบาดาลคงลำบากเพราะน้ำใต้ดินอยู่ลึก เห็นได้ว่าที่วัดนี้ต้องมีถังเก็บน้ำสำรองตั้งไว้หลายจุด...
อ้าว...เขียนเรื่องหมา กลายเป็นเรื่องน้ำไปซะแล้ว!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น