ข้าง ๆ วัดทุ่งกู่ด้าย มีสนามกว้างโอบล้อมด้วยต้นไม้ใหญ่...
ใช้เป็นสนามฟุตบอลให้เด็ก ๆ ได้ออกกำลัง มีศาลาพักร้อนให้นั่งเล่น และมีรูปปั้นครูบาให้ชาวบ้านบูชากราบไหว้...
ประตูทางเข้าด้านทิศตะวันออกของวัดทุ่งกู่ด้ายก็ยังมิได้สร้างใหม่ให้ใหญ่โตโอ้อวดด้วยซุ้มประตูอลังการ...
ยังคงเป็นเสาปูนธรรมดา ปกป้องรักษาวัดด้วยสิงห์สีทอง...
เพียงแต่ว่าประตูนี้กว้างกว่าอีก ๒ ด้าน กล่าวได้ว่าเป็นหน้าวัด มีอุโบสถ (4) หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ด้านเหนือเป็นศาลาราย กำแพงรั้วกับผนังศาลาเป็นตัวเดียวกัน...
แท่นใบเสมากำหนดเขตพัทธสีมาบ่งบอกว่า (4) เป็นอุโบสถแน่นอน...
ตรงหัวมุมมีศาลา (5) หลังคางาม...
เก็บภาพอุโบสถวัดทุ่งกู่ด้ายมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้...
บานประตูลวดลายวิจิตร...
เช่นเดียวกับบานหน้าต่างด้านข้าง...
หลังคาลดชั้น ๒ ระดับ ยอดฉัตร ช่อฟ้าใบระกาแลหน้าบัน งดงามไม่แพ้ใคร...
ผนังด้านหลังใกล้กับพระเจดีย์ก็ดูดีเรียบง่าย...
ภาพดูหมองหม่น "An overcast day is good for cycling but not for photographing, I think."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น