จากวัดทาหนองยางไคล (1) ปั่นจักรยานมุ่งหน้ามาตามทางหลวงหมายเลข 1033 ผ่านบ้านเหมืองลึก เห็นป้ายชี้ไปวัดศรีมงคล ไม่รู้ว่าต้องเข้าไปอีกแค่ไหน...ผมตัดสินใจผ่านเลยไป
เปิด google maps ดูทีหลังจึงรู้ว่าวัดศรีมงคลหรือวัดเหมืองอยู่ลึกเข้าไปอีกแค่ ๒๙๐ เมตรเอง! เสียดายจังที่ไม่ได้แวะ...
บนทางหลวงจังหวัดหมายเลข 1033 (แม่ทา-ท่าจักร) ข้างหน้าคือ "บ้านทาทุ่งหลวง" ซึ่ง เว็บเทศบาลตำบลทาทุ่งหลวง กล่าวว่า...
ตามคำบอกเล่าสืบกันมาหมู่บ้านแห่งนี้ตั้งขึ้นเมื่อประมาณ ๕๐๐ ปีกว่า ได้ชื่อตามที่นาของเจ้าหลวงที่มีอยู่ในบริเวณแห่งนี้ ซึ่งสมัยครูบาเมรินทร์ชักชวนชาวบ้านมาสร้างวัดตอนนั้นมีชาวบ้านยังไม่มากนัก เข้าจับจองเป็นเจ้าของที่เพื่อทำนา เนื่องจากมีพื้นที่เป็นที่ราบลุ่มเหมาะแก่การเพาะปลูก เมื่อชาวบ้านทำนาโดยได้ผลผลิตดี ความก็ทราบถึงเจ้าผู้ครองนครในสมัยนั้นก็ได้เกณฑ์เอาข้าทาสบริวารมาแผ้วถางบุกเบิกป่าเป็นที่ทำกินออกไปอย่างกว้างขวาง เมื่อผู้คนหนาแน่น เจ้าผู้ครองนครได้แต่งตั้งให้ปู่สอ ย่ามูล สองตายายเป็นหัวหน้าดูแลเพื่อเก็บผลประโยชน์ และส่งส่วยแก่ผู้ครองนครตามแต่จะเรียกเก็บ โดยตั้งยุ้งฉางข้าวไว้เก็บใกล้ทุ่งนา ปู่สอ ย่ามูล เป็นผู้แบ่งปันดูแลผลประโยชน์ให้เจ้าผู้ครองนคร โดยเจ้าจะมาเยี่ยมเป็นครั้งคราว คนสมัยนั้นจึงเรียกว่า บ้านทาทุ่งหลวง ปัจจุบันกลายเป็นบ้านทาทุ่งหลวง เมื่อตายายถึงแก่กรรมได้นำไปฝังไว้ในป่าทิศเหนือของหมู่บ้านใกล้ลำห้วย ห้วยนั้นจึงได้ชื่อว่าห้วยปู่สอ และห้วยย่ามูล มาจนถึงบัดนี้...
ก่อนถึงบ้านทาทุ่งหลวง (R) ผมเห็นป้ายบ้านดอยแช่และวัดทาดอยแช่อยู่ริมปากซอยทางด้านซ้ายมือ...ตัดสินใจเลี้ยวเข้าไปทันที ---->
 |
| ภาพจาก google street view - thanks! |
ข้ามน้ำทาเข้าไปเห็นป้ายชื่อ "บ้านดอยแช่" รู้สึกว่าสวยดี มีการตกแต่งด้วยจักรยานและไม้ดอก...
ออกแรงปั่นเข้าไปถึงในหมู่บ้านก็ยังไม่เห็นวัด จนถึงจุดที่เปลี่ยนใจ (W)...ไม่ไปต่อ(ทั้ง ๆ ที่อีกนิดเดียวก็จะถึงวัดดอยแช่) ผมต้องย้อนกลับมายังถนนใหญ่ ใช้เวลาและแรงงานปั่นไปเปล่า ๆ กว่า ๒ กิโลเมตร บอกตัวเองว่าจะไม่ขี่จักรยานออกนอกเส้นทางไปยังวัดที่มองไม่เห็น ไม่รู้ว่าต้องเข้าไปอีกไกลแค่ไหน ขอแวะแค่วัดที่อยู่ริมทางก็พอ!..
เวลาเหลือน้อยลงทุกทีด้วย... คงไม่ดีถ้าเย็นนี้ขี่ไปไม่ถึงป่าซาง!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น