จากตลาดทุ่งโฮ้ง (1) บนถนนยันตรกิจโกศล ผมใช้ทางหลวงหมายเลข 1101 ในการเดินทางไปยังวัดพระธาตุช่อแฮด้วยระยะทางประมาณ ๑๐ กิโลเมตร ครั้นถึงครึ่งทางก็เห็นทางเข้า "บ้านถิ่น" หมู่บ้านไทลื้อแห่งเดียวของจังหวัดแพร่ซึ่งอยู่ทางด้านซ้ายมือ (2)...
Facebook ของ Tat Phrae กล่าวว่า...
“บ้านถิ่น” ถิ่นไทลื้อแห่งเดียวของ จ.แพร่ สันนิฐานว่า ในช่วงต้นรัตนโกสินทร์ ประมาณปี พ.ศ. ๒๓๓๐ เจ้ามังไชย เจ้าเมืองแพร่ ได้ร่วมรบกับเจ้าเมืองน่านที่เชียงรุ่ง สิบสองปันนา ได้มีการกวาดต้อนชาวไทลื้อมาไว้ที่เมืองแพร่ ซึ่งเป็นที่ตั้งของบ้านถิ่นจนถึงปัจจุบัน ความเป็นไทลื้อที่ส่งต่อสืบทอดมา ทั้งภาษาพูดไทลื้อที่ไพเราะสะดุดหู เสื้อผ้าอาภรณ์เครื่องแต่งกาย หัตถกรรมผ้าทอ วิถีชีวิตเรียบง่ายรักสงบ ล้วนเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของชาวไทลื้อที่เห็นในปัจจุบันนับเป็นหมู่บ้านไทลื้อที่น่าเที่ยวอีกแห่งหนึ่งก็ว่าได้ ตำบลบ้านถิ่นได้รับการพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด มีสถานที่น่าสนใจทั้ง ตลาด วัดวาอาราม รวมทั้งที่พักแบบโฮมสเตย์อีกหลายแห่ง..
สิ่งแรกที่เห็นที่บ่งบอกความเป็นไทลื้อได้ดี คงจะไม่พ้นการแต่งกายของชาวไทลื้อบ้านถิ่น โดยเฉพาะชุดที่ผู้หญิงไทลื้อสวมใส่ มีความเป็นเอกลักษณ์ตั้งแต่ศีรษะที่มีผ้าโพก ซึ่งเมื่อก่อนจะใช้ผ้าล๊บ (ผ้าปูที่นอน) โพกศีรษะ สวมเสื้อผ่าอกสีดำหรือสีกลมท่าแขนยาว ประดับตกแต่งกระดุมด้วยเครื่องเงิน หรือลูกปัดสีเงิน นุ่งซิ่นลายขวางที่เรียกว่า “ซิ่นตาซิว” ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของชาวไทลื้อ สะพายย่ามถุงหมากประจำตัว และเครื่องประดับเงินเข้ากับชุด...
ที่ผมจะพาไปวันนี้คือ "วัดถิ่นใน" (3) ตั้งอยู่ริมทางหลวงชนบทหมายเลข พร.4018
ซุ้มประตู (4) ทางด้านหน้าโบสถ์ กำลังอยู่ระหว่างการก่อสร้าง...
อุโบสถ (9) ตั้งเด่นอยู่ตรงกลาง เสียดายที่ประตูปิดอยู่...ผมได้แต่เก็บภาพด้านนอกมาฝากเพื่อน ๆ
ไม่ว่าจะเป็นซุ้มประตูหรือหน้าต่างช่างดูงามยิ่งนัก...
วัดถิ่นในนั้นควรค่าแก่การแวะชมจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น