ปั่นจักรยานมาตามถนนบางประอินสายใน (3477) ก่อนถึงวัดพนัญเชิง... ผมเลี้ยวซ้ายแวะเข้าไปยัง "ศาลเจ้าพ่อปากน้ำแม่เบี้ย"
เว็บ janes journey ให้ข้อมูลไว้ว่า...
ศาลเจ้าเก่าเจ้าพ่อปากน้ำแม่เบี้ย หรือที่ชาวจีนเรียกว่า "เล่าปุงเถ้ากง" ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา บริเวณท้ายวัดพนัญเชิง ทางเข้าศาลเจ้าอยู่ริมถนนบางปะอินสายใน ฝั่งเดียวกับวัดพนัญเชิง...
บริเวณปากน้ำแม่เบี้ย คือบริเวณที่คลองสวนพลู (แม่น้ำป่าสักเดิม) หรือที่สมัยก่อนเรียกแม่น้ำเบี้ย มาเชื่อมกับแม่น้ำเจ้าพระยาบริเวณใต้วัดพนัญเชิง ซึ่งเดิมเป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนจีน มีเรือสำเภามาจอดเพื่อติดต่อค้าขายจำนวนมาก ชาวจีนจึงเรียก ”เล่าปุงเถ้ากง” แปลว่าศาลเจ้าพ่อเก่าแก่
ตำนานเล่ากันว่า มีนายทหารจีนแล่นเรือมาจากเมืองจีน เรืออับปางลงบริเวณปากน้ำแม่เบี้ยซึ่งเป็นบริเวณน้ำวนอันตรายต่อการเดินเรือ มีผู้นำกงเรือและสมอเรือขึ้นมาไว้ริมฝั่ง ผู้คนที่เดินเรือผ่านไปมาบริเวณนี้จะขอพรและได้เดินทางอย่างปลอดภัย จึงมีการตั้งศาลเจ้าไม้ขนาดใหญ่เป็นสถาปัตยกรรมไทย ต่อมาผุพังจึงสร้างศาลเจ้าก่ออิฐถือปูนอย่างที่เห็นในปัจจุบัน...
ผมได้เห็นภาพของศาลหลังเก่าอายุ ๖๐๐ ปีด้วย...
ของเดิมพังไปหมด ที่เห็นก็เป็นของใหม่...
หกโมงเย็นแล้วครับ พระอาทิตย์กำลังจะตก...
นี่คือโรงงิ้วสร้างด้วยไม้จากศาลเจ้าหลังเก่า...
สุนัข (หมาวัด) เห่าตาแก่จากเมืองรถม้าเสียงขรม...แล้ววิ่งเข้ามา
ผมไม่กลัว คิดว่าหมาเห่าไม่กัด!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น