จากวัดศรีเมืองมาง (1) ผมมุ่งหน้าไปตามทางหลวงชนบท 1091 เพื่อเยี่ยมชม "ฝั่งต้า" ซึ่งเป็นจุดหมายที่ได้ตั้งเป้าไว้ตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง...
ประมาณเกือบ ๓ กิโลเมตร ต้องผ่านบ้านท่าม่านซึ่งมี "วัดไทยสุภาพ" (2) ให้แวะชมเป็นโบนัสพิเศษ...
อยู่หมู่ที่ ๕ ตำบลเชียงม่วน อำเภอเชียงม่วน จังหวัดพะเยา "วัดไทยสุภาพ" เป็นวัดที่หาไม่ยาก ซุ้มประตูรูปแบบเดียวกันกับที่วัดศรีเมืองมางเลยล่ะ...
ตาแก่เมืองรถม้าทำหน้าที่เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ ตามหน้าที่...
ผมเห็นภาพตัวเองอยู่ในดวงตาของพญานาค...
วิกิพีเดียกล่าวว่า...
ชาวไทลื้อส่วนใหญ่เป็นพุทธศาสนิกชนที่เคร่งครัด นิยมสร้างวัดในชุมชนต่าง ๆ แทบทุกชุมชนของชาวไทลื้อ ทั้งยังตกแต่งด้วยศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์งดงาม มีการบูรณะ ซ่อมแซม ให้คงสภาพดีอยู่เสมอ... ศิลปะที่โดดเด่นของชาวไทลื้อได้แก่งานผ้าทอไทลื้อ นิยมใช้ผ้าฝ้าย บางสมัยนิยมใช้เส้นไหมจากต่างถิ่น ทอลวดลายที่เรียกว่า "ลายเกาะ" ด้วยเทคนิคการล้วง ซึ่งปัจจุบันนิยมเรียกว่า ลายน้ำไหล มีการฟื้นฟูและถ่ายทอดศิลปะการทอผ้าแบบไทลื้อในหลายชุมชนของภาคเหนือในปัจจุบัน
ลวดลายบนหน้าบันนั้นดูวิจิตรยิ่ง...
ซุ้มเสมาก็งดงาม...
วิกิพีเดียกล่าวเพิ่มเติมด้วยว่า "ผู้ชายไทลื้อส่วนใหญ่จะนิยมสวมเสื้อขาวแขนยาว สวมทับด้วยเสื้อกั๊กปักลวดลายด้วยเลื่อม เรียกว่า เสื้อปา สวมกางเกงหม้อห้อมขายาวต่อหัวกางเกงด้วยผ้าสีขาว เรียกว่า เตี่ยวหัวขาว นิยมโพกศีรษะ (เคียนหัว) ด้วยผ้าสีขาว สีชมพู..."
ผมกดชัตเตอร์เก็บภาพพุทธศิลป์ไทลื้อไว้อีกบาน...
ก่อนที่จะเดินทางไปยัง "ฝั่งต้าไชยสถาน"...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น