ที่สถานีรถไฟห้างฉัตร เจ้าหน้าที่รถไฟทักทายผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้มก่อนที่จะออกตั๋วให้ ถามว่า "ลุงไปไหน? " "เด่นชัย... อยากไปเที่ยวเมืองแพร่สัก ๒-๓ วัน"...ผมตอบ
ที่สถานีแก่งหลวง ผมเห็นนักจักรยาน ๓ คนแต่งตัวเต็มยศ สวมเสื้อแขนยาว ถุงมือ หมวก แว่นตา นำจักรยานขึ้นรถไฟ รถยังไม่ทันออกนายสถานีวิ่งตามมาพร้อมตะโกนบอกว่า "จักรยานขึ้นไม่ได้" นั่งกุมเบาะเจ้า Banian แน่น...ผมได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่รถไฟพูดว่า "เค้าไม่ให้จักรยานขึ้นเพราะเกะกะ ขึ้นได้ต้องเป็นรถพับ... ต้องพับได้เท่านั้น! เอาลงมา... เอาลงมา" นักปั่นทำหน้าเบ้พูดว่า "แค่ ๒ สถานีเอง" ก่อนที่จะรีบพาจักรยานผ่านหน้าผมกับเจ้า Banian ลงจากรถไฟ...
ถึงสถานีเด่นชัย (1) ตรงเวลาอีกเช่นกัน ผมนำจักรยานลงด้วยความคุ้นเคย (เคยมาปั่นที่นี่แล้ว) กางจักรยานออกแล้วปั่นออกจากสถานีรถไฟไปตามถนนยันตรกิจโกศล จุดหมายคือโรงแรมภราดร (2)
โรงแรมภราดรอยู่บนถนนยันตรกิจโกศล แสดงว่าผมต้องปั่นไปบนถนนเส้นเดียวตลอดระยะทาง ๒๕.๖ กิโลเมตร ดีเหมือนกันจะได้ไม่หลง ปั่นผ่านวัดศรีคิรินทราราม (3) ที่เคยมาถ่ายรูป ตรงไปจนถึงสามแยก (4) ผมหยุดถ่ายภาพไว้หน่อย...
พร้อมเป้หนัก ๑๑ กิโลกรัมบนแผ่นหลัง ผมหรี่ตามองไปข้างหน้า แม้แสงแดดยังร้อนจ้าก็ไม่รอช้าที่จะเริ่มปั่นตรงไป...
ผ่านอำเภอสูงเม่นมาแล้วต้องหยุดแวะปั้มก่อน...
ซื้อน้ำส้มมาเติมพลังแล้วไปเข้าห้องน้ำ...
ฉี่ไปอ่านสติ๊กเกอร์คำทำนายไป ผมชอบใจที่ว่า "วันอาทิตย์ ชอบลุย ทะเยอทะยาน ใจร้อน ไม่ชอบให้ใครมาขัด รักอิสระสูง" รู้สึกว่ามันตรงดี!
ล้างมือแล้วก็ต้องล้างหน้าให้สดชื่น...
ป้าย "ห้องน้ำเสมอภาค" ดึงดูดความสนใจผม...
มองนาฬิกา โห... ๔ โมงแล้ว!!
ปั่นต่ออีกไม่นานก็ถึงโรงแรมภราดร...
หนุ่มพนักงานโรงแรมทำตาโต เมื่อรู้ว่าผมขี่จักรยานมาจากสถานีรถไฟเด่นชัย!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น