บันทึกการท่องโลกที่ค่อนข้างแตกต่าง ด้วยงบประมาณจำกัดแต่ใจเกินร้อย พร้อมที่จะเดินไปข้างหน้า เพื่อนำประสบการณ์กลับมาฝาก!
วันอาทิตย์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2558
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ลำพูน
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติอยู่ที่ถนนอินทยงยศ ตรงข้ามกับวัดพระธาตุหริภุญชัย ผมอยากให้เพื่อน ๆ ได้แวะไปเยี่ยมชมครับ...
วัดพระธาตุหริภุญชัยเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยว...
ระหว่างที่ผมใช้เวลาเกือบ ๑ ชั่วโมงอยู่ในพิพิธภัณฑสถานชาติ กลับไม่เห็นมีใครมาเข้าชม... ทั้ง ๆ ที่มีอะไรที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อย!
เมื่อขี้นบันไดไปยืนอยู่ที่ประตูทางเข้า เห็นป้ายบอกว่าค่าเข้าชมสำหรับคนไทย ๒๐ บาทและชาวต่างชาติ ๑๐๐ บาท ผมถามก่อนว่าผู้สูงอายุต้องซื้อตั๋วหรือเปล่า? เจ้าหน้าที่หญิงซึ่งอยู่ในเคาน์เตอร์ทางด้านซ้ายมือบอกด้วยเสียงสดใสว่า "เจินจ้าว...เข้าได้เลยจ้าว" พร้อมกับชี้ให้ผมเข้าไปยังห้องที่มีของโบราณตั้งอย่างเป็นระเบียบงามตา! ที่ข้างประตูมีป้ายห้ามสารพัดอย่าง...รวมทั้งห้ามถ่ายภาพ
อืมมม์... เหมือนกับพิพิธภัณฑ์ในกรุงพนมเปญเลย (แต่ที่นั่นผมเห็นมีบางคนยังคงถ่ายภาพกันอยู่นะ) ผมเกิดคำถามว่าควรให้ถ่ายภาพในพิพิธภัณฑ์หรือไม่? ในยุโรปเค้าอนุญาตให้ถ่ายภาพได้ เพียงแต่ห้ามใช้แฟลชเท่านั้น นี่คือตัวอย่างของภาพที่ผมบันทึกไว้...
พิพิธภัณฑ์ที่เชียงแสนก็ถ่ายภาพได้ ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ก็เช่นกัน แต่เมื่อที่นี่ห้าม...ผมก็ทำตามกฎระเบียบที่ตั้งไว้อย่างเคร่งครัด ได้แต่เดินชมและจดบันทึกลงสมุดด้วยลายมือไก่เขี่ย...
เค้าแบ่งออกเป็น ๓ ส่วนครับ ชั้นล่างมีเศียรพระ พระพุทธรูป พระเครื่อง เครื่องปั้นดินเผา ครก สาก ตะคันดินเผา กล้องยาสูบ ภาชนะดินเผา เครื่องประดับ ฯลฯ และที่นอนอยู่ใกล้ทางเข้าคือ โครงกระดูกเพศชาย ๕๐๐ ปีก่อนพุทธกาล (เสียดายไม่มีภาพมาให้เพื่อน ๆ ดู) เจ้าหน้าที่หญิงใจดีบอกผมว่ายังมีอยู่ข้างบนอีก ๒ ห้อง ผมเดินขึ้นบันไดไปก็พบกับสิ่งที่น่าสนใจมากมาย ได้ทราบด้วยว่าศาสนสถานยุคต้นแห่งเมืองหริภุญชัยที่อยู่ ๔ มุมเมืองประกอบด้วย ๑. วัดดอนแก้ว + ต้นแก้ว ๒. วัดพระคงฤาษี ๓. วัดสังฆาราม และ ๔. วัดมหาวัน
จากส่วนที่ ๒ ต่อไปยังส่วนที่ ๓ มีอยู่ ๒ ห้องซ้ายขวา ชายคนหนึ่งนั่งเฝ้าอยู่ที่โต๊ะตรงกลาง เขาเปิดพัดลมเป่าเสียงดังหึ่ง ๆ คงจะไม่ค่อยมีผู้มาเยี่ยมชมสักเท่าใด ชีวิตแต่ละโมงยามที่ผ่านไปของเขาจึงดูเหมือนเนิ่นนานแลน่าเบื่อหน่าย! ผมเดินดูด้านซ้ายก่อน มีคันทวย เครื่องถ้วยหริภุญชัย น้ำต้นลำพูน กาแล สัตตภัณฑ์ (แท่นเทียน) เครื่องถ้วยอันนัม เครื่องถ้วยพม่า เก้าอี้โบราณ นาฬิกา ผามลาง กระพรวนช้าง หำยนต์ สลุงหลวง ตุงกระด้าง งาช้าง และเครื่องเขิน ฯลฯ มีเรือเก่า ๓ ลำตั้งอยู่ตรงกลาง...
ส่วนห้องด้านขวาแสดงศาสตราวุธโบราณ ประกอบด้วย หน้าไม้ ธนู มีดขอ ลูกดอก มีดดาบ ดาบซามูไร กระบี่มหาดเล็ก ตรีศูล ง้าว ทวน แหลน หอก ปืนคาบศิลา ปืนยาว ๕ นัด ปืนหามแล่น และปืนสั้นชนิดต่าง ๆ
ผมรู้สึกดีใจที่ได้มาเยือนพิพิธภัณฑสถานอันเป็นแหล่งเรียนรู้แห่งนี้ ขอขอบคุณผู้มีส่วนในการจัดตั้งและทำให้มันยืนอยู่คู่นครหริภุญชัยตลอดไป...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น