๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๕ วันสิ้นปี! ผมตื่นนอนประมาณ ๗ โมง รองท้องด้วย muesli กับขนมปังที่เหลือเพื่อกินยา จากนั้นก็อาบน้ำ สระผม ระบายท้องอย่างดี เพื่อให้พร้อมสำหรับการเดินทางไปเวียงจันทน์…
เก็บข้าวของลงเป้ สำรวจให้ดีว่าไม่ลืมอะไรไว้ ก่อนที่จะออกจากห้อง ลงบันไดไปรอรถที่จะมารับ พอเจ้าของเฮือนพักเห็นผมก็บอกว่ารถมารับแล้วตั้งแต่ ๘ โมงครึ่ง แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะกลับมารับอีก! ผมซื้อน้ำดื่ม ๑ ขวด ๕,๐๐๐ กีบ (๒๐ บาท) แล้วยืนรออยู่ไม่นาน รถก็มารับ เป็นรถปิกอัพขนาดใหญ่ มีฝรั่งนั่งอยู่เกือบเต็มรถ พร้อมกับคนไทยอีก ๒ คน…
รถวิ่งไปรับฝรั่งอีก ๒ คน ก่อนที่จะวิ่งไปยังสถานีขนส่ง…
ผู้โดยสารลงจากรถปิกอัพไปยืนรอขึ้นรถตู้…
ผมเอาเป้พิงไว้ที่เสา แล้วเดินสำรวจดูห้องน้ำ
เก็บภาพมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อยก็ดีเหมือนกัน…
ไม่นานนักรถตู้สีขาว (ขนาดค่อนข้างใหญ่) ก็วิ่งเข้ามาเทียบ ผู้โดยสารต่างพากันขึ้นรถ สัมภาระถูกนำขึ้นไปเก็บไว้บนหลังคา (ดูได้จากภาพสะท้อนในกระจก)
ผมนำเป้ขึ้นรถด้วย เอาวางไว้บนตักเพราะเป็นห่วงกล้องและ net book แม้ไม่สะดวกก็ต้องทน คิดว่าเวลาลงรถจะได้ง่ายดี ไม่ต้องไปรอรับ โครงอลูมิเนียมกดทับกับหน้าอกทำให้รู้สึกเจ็บ ผมแก้ไขด้วยการนำเอาสมุดบันทึกออกมารองระหว่างเป้กับหน้าอก
มีผู้โดยสารเต็มรถ…
หนุ่มลาวขึ้นมาเก็บตั๋ว ตรวจเช็คเรียบร้อยแล้ว รถก็เคลื่อนออกจากสถานีขนส่ง มุ่งหน้าสู่นครเวียงจันทน์
ลาก่อนวังเวียงที่รัก…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น