ดวงตาแจ่มใสน่าจะใช้งานได้อีกนาน...
ฟันก็อยู่ครบ ยังไม่ต้องขูดหินปูน
ส่วนท่านนาคาตาคมทั้งซ้ายขวา หากทันตแพทย์ได้เห็นฟันคงบอกว่าโอ...
หรืออาจออกใบนัดให้ไปขูดหินปูน แต่ยังสงสัยอยู่ว่าจะไปได้อย่างไร? สำตัวมกรเล่นติดอยู่กับราวบันไดซะอย่างนั้น!
บันทึกการท่องโลกที่ค่อนข้างแตกต่าง ด้วยงบประมาณจำกัดแต่ใจเกินร้อย พร้อมที่จะเดินไปข้างหน้า เพื่อนำประสบการณ์กลับมาฝาก!
ดวงตาแจ่มใสน่าจะใช้งานได้อีกนาน...
ฟันก็อยู่ครบ ยังไม่ต้องขูดหินปูน
ส่วนท่านนาคาตาคมทั้งซ้ายขวา หากทันตแพทย์ได้เห็นฟันคงบอกว่าโอ...
หรืออาจออกใบนัดให้ไปขูดหินปูน แต่ยังสงสัยอยู่ว่าจะไปได้อย่างไร? สำตัวมกรเล่นติดอยู่กับราวบันไดซะอย่างนั้น!
กำแพงแก้วทำเป็นช่อง ๆ มีซุ้มซีเมนต์เล็ก ๆ คล้ายซุ้มเสมา แต่ข้างในกลายเป็นหลอดไฟ LED ส่องสว่างให้กับเทวดาผู้ปกป้องรักษาองค์พระเจดีย์สีทอง....
ผมชักจะเริ่มสงสัย...และไม่แน่ใจว่า
หากเกิดสงครามล้างโลกหรือมหันตภัยไร้การปกป้อง ไฟล์ต่าง ๆ ที่สำรองเก็บไว้ใน cyber
world จะยังหลงเหลืออยู่หรือไม่?
แล้วภาพอย่างที่ผมบันทึกมาจากวัดสถานีรถไฟห้างฉัตรใน Google จะยังคงเหลือให้สำหรับคนรุ่นหลังที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ในโลกใบนี้อีกหรือเปล่า? ถึงวันนั้นศาลาหลังงามที่เคยเห็นอาจไม่หลงเหลือแม้แต่ซาก...
สิงห์ที่ประตูทางเข้าอาจไม่ได้นั่งอ้าปากคอยเฝ้าวัดอีกต่อไป!
หลังจากขั้วโลกขยับสลับตำแหน่ง ท้องฟ้าเหนือเมืองไทยหรือเหนือบ้านห้างฉัตรอาจเปลี่ยนไป ไม่สดสวยเหมือนดั่งที่ผมเห็นในวันนี้...
สรรพสิ่งเปลี่ยนแปลง แสงเงาอาจไม่เป็นไปอย่างที่หวัง...
แต่ละปีผ่านไป นักษัตรอาจกลายเป็นแค่เพียงเรื่องเล่าในอดีต...
ในที่สุดก็หาเจอทางไปวัดทุ่งตุ่น-แม่ติว... นอกจากจะได้ไปถ่ายภาพวัดแล้ว ผมยังได้ชื่นชมกับบรรกาศท้องทุ่งริมทาง