ดูเหมือนว่าพักนี้ผมจะพาเจ้าแชมป์ออกเที่ยวชมวิวทิวทัศน์และวัดวาอารามมากขึ้น!
ปั่นเบาแรงครับ แปลกจัง! ทั้ง ๆ ที่เป็นเฟรมเหล็กมีน้ำหนักมากกว่าเพื่อน ผมแค่ควงขาไปเรื่อย ๆ รถก็วิ่ง ๑๕-๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง จุดหมายปลายทางห่างจากบ้านแค่ ๑๐ กว่ากิโลเมตร...ไม่นานก็ถึงแล้ว!
ถนนหนทางในชนบทดีจนน่าจะเป็นที่อิจฉาของประเทศเพื่อนบ้าน... ขับขี่สบายจริง ๆ ครับ นาน ๆ จะมีรถสวนมาสักคัน ยิ่งช่วงโควิดและเศรษฐกิจพัง ถนนที่สร้างเตรียมไว้เป็นอย่างดีแทบไม่มีรถวิ่ง!
แต่ละหมู่บ้านในอำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง นอกจากจะได้ถนนดี ๆ แล้ว ยังมีงบประมาณเหลือเฟือสำหรับสร้างซุ้มประตูและป้ายตั้งขึ้นไว้เป็นหน้าเป็นตา...
ในที่สุดก็หาเจอทางไปวัดทุ่งตุ่น-แม่ติว... นอกจากจะได้ไปถ่ายภาพวัดแล้ว ผมยังได้ชื่นชมกับบรรกาศท้องทุ่งริมทาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น