๑๐.๔๐ น. จากช่องเม็ก (1) ผมปั่นจักรยานประมาณ ๕ กิโลเมตรไปตามทางหลวงหมายเลข 16W เห็นซุ้มประตูวัดตั้งอยู่ทางด้านซ้ายมือ (3)
หยุดแล้วพาเจ้า Banian ข้ามถนนไปยังซุ้มประตูทางเข้าวัด (3)
รู้สึกตื่นเต้นเพราะเป็นวัดแรกที่ได้พบเห็นในลาวใต้...
พยายามอ่านชื่อวัดแล้วสะกดเป็นภาษาไทยว่า "วัดขันธรารามบ้านวังเต่า" (หากผิดก็ต้องขออภัย)
ขี่จักรยานไปตามทางเล็ก ๆ สู่วิหารที่อยู่ข้างหน้า...
๑๑.๓๒ น. จอดรถไว้หน้าวิหาร...
ปลดเป้วางไว้แล้วนั่งพักรอให้เหงื่อแห้ง...
พระภิกษุกำลังฉันเพล...
ผมนั่งอยู่ไม่นาน พระก็ฉันเสร็จ ก่อนกลับกุฏิครูบาเดินมาบอกให้ผมกินข้าว ผมเห็นเด็กน้อยกับแม่กำลังกินอาหารต่อจากพระ มีหมาและแมวนั่งรออยู่ รู้สึกว่าเป็นเช่นนี้หลายวัด คือถ้ามาช่วงเพลก็ไม่ต้องกลัวว่าจะอดข้าว...
พระจากไปแล้วผมก็เดินเก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ
เดินออกไปเก็บภาพต้นโพธิ์...
มีวิหารหลังเล็กประดิษฐานพระพุทธรูปอยู่ริมถนนทางเข้า....
ตรงข้ามกันคงกำลังก่อสร้างสิมหลังใหม่...
ออกเดินทางต่อ...ผมปั่นจักรยานออกจากวัด สุนัขเขี้ยวโค้งตัวหนึ่งวิ่งออกมายืนเห่า
ไม่กลัวครับ ผมรู้ว่าหมาเห่าไม่กัด!
